Geceler kâbus olup çöktü ülkem üstüne,
İşini bilen çoban, tekeden süt sağıyor.
Bilmem ki şu feleğin Türk oğluna kastı ne?
Yüreğim yangın yeri, ruhuma kar yağıyor.
Dertler gitmek bilmiyor, belâ üstüne belâ;
Belâ bizi yakıyor, kiminin keyfi âlâ;
Çileler nöbetleşe çekilmez mi meselâ,
Yüreğim yangın yeri, ruhuma kar yağıyor.
Dertleri sıralasam yol olur Kaf Dağına,
Beş on hırsız dadanmış milletimin bağına,
Çakallar çöreklenmiş bozkurtun otağına,
Yüreğim yangın yeri, ruhuma kar yağıyor.
Hiç iyilik gelmiyor vatanıma yabandan,
Ne bir müttefikimiz ne dostumuz var candan,
Bir şey beklemiyoruz bize yabancı kandan,
Yüreğim yangın yeri, ruhuma kar yağıyor.
Vatanın sahipleri derin uykuya dalmış,
Ayrımında değiliz, fitne hayli yol almış;
Herkes payını kapmış, bize şehitlik kalmış;
Yüreğim yangın yeri, ruhuma kar yağıyor.
Ey Türkoğlu, uyan da gör başına geleni;
Yakasından tut getir haklarını çalanı,
Karabudak ne yapsın hâlimize güleni?
Yüreğim yangın yeri, ruhuma kar yağıyor.
