Para ve Tatil Değil; Sağlık ve Hayat Önceliklidir

70

Türkiye’nin ve Dünya’nın önüne
dikilen virüs salgını binlerce insanı ölüme sürüklüyor. Bu virüs katliamına
karşı alınacak tedbirlerde insanlarımızın sağlık ve hayatı mı; yoksa para,
menfaat ve tatil konusu mu öne çıkıyor sorusu aklı karıştırıyor. Bazı çelişkili
tedbirler de alıyoruz. Doğruları yerine getirirken anlaşılmaz iç ve dış
baskılarla gevşemelere de gidiyoruz.

Bunların başında ara verilen futbol
maçlarının sürdürülmesi geliyor. Aslında futbol dâhil bütün federasyon
başkanları seçim görüntülü tayinlerle değil, doğrudan seçimle gelmelidirler. Müteahhitlerin,
korunan ve kollanan isimlerin yeri kendi mesleki alanları olmalıdır. Önce
seyircisiz daha sonra da Temmuz ayında seyirciliye geçecek olan futbol maçları
büyük risklerle doludur. Sürekli haklı olarak maskeden, fiziki mesafeden ve
hijyenden bahsediyoruz. Seyircisiz maçları oynatmak, futbolcular arasında fiziki
mesafenin korunmasını sağlayamaz. Futbolcular topa girmeyip fiziki mesafeyi
koruyamazlar. Fiziki mesafenin korunması ancak maçların açılışında ve İstiklal
Marşı’nın söylenmesinde olabilir. Futbol federasyonu başkanının hasta olacakları
ayırır maçlara yine devam ederiz ısrarını anlamak zordur. Bunun anlamı ölenler
ölür kalanlar bizimdir anlayışıdır. Oysa sporcular dâhil her vatandaşımızın
sağlığı ve hayatı korunmak durumundadır. Yanlış yönetim dolayısıyla kulüplerin
dağ gibi yığılan ekonomik sorunlarının suçlusu vatandaş değildir. Kulüpleri
kurtarmak için seyircili maçlara geçmek kadar kaybettiğimiz dört binden fazla
vatandaş bizi düşündürtmelidir. Bunun acısını duymaya mecburuz. Bundan dolayı
tedbirlerde gevşemek son derece yanlıştır ve erkendir.

            Camilerin
tekrar ibadete açılması da erken düşünülen bir konudur. Camilerin ibadete
geçici olarak kapatılması gayet tabi üzücüdür. 
Ancak İslam akıl ve mantık dinidir. Siyasi beklentiler uğruna
doğrulardan taviz verilmemelidir.

            Üçüncü dikkat
çeken bir gevşeme de AVM’ler konusudur. İç ve dış baskılar olsa da doğru
tedbirlerden dönmemek gerekir. İleride yanlıştan dönülse bile; virüsün
bulaştığı insanlarımızı nasıl kurtaracağız? AVM’lerde göstermelik tedbirler de
çözüm değildir. Para ve sermaye insan hayatını ve sağlığını teslim almamalıdır.

            AVM
gerçeğini iyi değerlendirmek durumundayız. Satın alma gücü zaten düşük olan
vatandaşlarımız belirli mağazaların dışında alış veriş yapamamaktadır. Genellikle
üst gelir guruplarına hitap eden AVM’lere cesaret edip girememektedirler.
AVM’ler gezme ve boş zaman değerlendirme kapsamına girmiştir. AVM’ler bilhassa
geçici sığınmacıların kışın yakıt masrafı yapmadan ısındıkları, yazın ise
serinledikleri birer mekân haline gelmişlerdir. Vatandaşa sosyal mesafeyi
koruyun, kalabalıklardan kaçın derken AVM’leri sınırlı da olsa açmak bir
çelişkidir. Bunun faturası büyük olabilir.

            Bir başka
konu da okulların açılmasıdır. Yapılan açıklamalara göre, öğrencilere birinci
dönem esas alınarak notlar verilecek ve değerlendirme yapılacaktır. Üstelik
isteyen veli çocuğunu okula göndermeyebilecektir. Acaba bu göstermelik okul
açılışı özel okulları karşılaşabilecekleri mali yükten kurtarmak için midir? Okulların
açılışı, virüsü evlere davet etmiş olacaktır. Bugüne kadar alınmış gerekli ve
doğru tedbirlerin boşa gitmemesi için gerekenler yapılmalıdır. Türk Milletini
bu kadar yakından ilgilendiren hayati bir konuda tıpçılarımızın dışında gerekli
tepkinin gösterilmemesi de dikkat çekmektedir. Tehlikeyi uzaktan seyredenler
hala hayati konularla değil teferruatla ve birbirleriyle uğraşmaktan bir türlü
vazgeçememektedirler. Olumlu ve iyimser hava yaratabilmek gayet tabii ki
gereklidir; ancak toplumu bekleyen büyük tehlikeyi de görmemezlikten gelemeyiz. 

Önceki İçerikEge’nin Serin Suları
Sonraki İçerikRamazan ve Oruç-1
Avatar photo
1944 İstanbul doğumludur. Orta Öğrenimini Maarif Kolejinde, yüksek öğrenimini İktisadî ve İdari Bilimler Yüksek Okul'unda tamamlamıştır. 1967'de İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi'ne asistan olarak girmiştir. Ord. Prof. Dr. Z.F. Fındıkoğlu'na asistanlık yapmıştır. 1972'de "Bölgelerarası Dengesizlik" teziyle doktor, 1977'de "Orta Teknik Eğitim-Sanayi İlişkileri" teziyle doçent, 1988'de de profesör olmuştur. 1976 Haziranında yurt dışına araştırma ve inceleme için giden Erkal 6 ay Londra ve Oxford'ta inceleme ve araştırmalar yapmış, Doçentlik hazırlıklarını ikmal etmiştir. 1977 yılında hazırladığı "Orta Teknik Eğitim-Sanayi İlişkileri" isimli Eğitim Sosyolojisi ve Eğitim Ekonomisi ağırlıklı tezle Doçent olmuştur. 1988'de Paris'de, 1989'da Yugoslavya Bled'de yapılan milletlerarası UNESCO toplantılarında ülkemizi birer tebliğle temsil etmiştir. 1992 Yılında Hollanda'da yapılan Avrupa Konseyi'nin "Avrupa'da Etnik ve Cemaat İlişkileri" konulu toplantısına tebliğle katılmıştır. İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi dışında dönem dönem Harp Akademilerinde, Gazi Üniversitesi'nde, Karadeniz Teknik (İktisadi ve İdari Bilimler Yüksek Okulu) ve Marmara Üniversitelerinde de derslere girmiştir ve konferansçı olarak bulunmuştur. İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi İktisat Bölümü ve İktisat Sosyolojisi Anabilim Dalı Başkanı, Metodoloji ve Sosyoloji Araştırmaları Merkezi Müdürü, İstanbul Üniversitesi Senato Üyesi, Aydınlar Ocağı Genel Başkanı ve İstanbul Türk Ocağı üyesi olan Prof. Dr. Erkal'ın yayımlanmış ve bir çok baskı yapmış 15 kitabı ve 700 civarında makalesi vardır. Halen Yeniçağ Gazetesi'nde Pazar günleri makaleleri yayımlanmaktadır. Prof. Dr. Erkal evli ve üç çocukludur. Dikkat Çeken Bazı Kitapları : Sosyoloji (Toplumbilimi) (İlaveli 14. Baskı), İst. 2009 Orta Teknik Eğitim-Sanayi İlişkileri, İst. 1978 Bölgelerarası Dengesizlik ve Doğu Kalkınması,(2. Baskı), İst. 1978 Sosyal Meselelerimiz ve Sosyal Değişme, Ankara 1984 Bölge Açısından Az Gelişmişlik, İst. 1990 Etnik Tuzak, (5. Baskı), İst. 1997 Sosyolojik Açıdan Spor, (3. Baskı), İst. 1998 İktisadi Kalkınmanın Kültür Temelleri, (5. Baskı), İst. 2000 Türk Kültüründe Hoşgörü, İst. 2000 Merkez Binanın Penceresinden, İst. 2003 Küreselleşme, Etniklik, Çokkültürlülük, İst. 2005 Türkiye'de Yolsuzluğun Sosyo-Ekonomik Nedenleri, Etkileri ve Çözüm Önerileri (Ortak Eser), İst. 2001 Ansiklopedik Sosyoloji Sözlüğü (Ortak Eser), İst. 1997 Economy and Society, An Introduction, İst. 1997 Yol Ayrımındaki Ülke, İst. 2007 Yükseköğretim Kurumlarının Bölgelerarası Gelişme Farklılıkları Açısından Önemi ve İşlevleri, İTO, İst. 1998 (Ortak Araştırma)