Mevt  /  Ölüm

270

     Mevt / ölüm:

     Hayat; vazife ve görevinden bir terhis,

     Bir paydos ve mekânı tebdil etmek.  

     Vücudun değişmesi,

     Bâkî / ebedî / sonsuz hayata bir davet.

     Bir mebde’ / bir başlangıç,

     Bâkî hayatın mukaddimesi / ilk adımı.

     Yer altına girmiş bir çekirdeğin;

     Hava âleminde bir ağaç olması gibi,

     Yer altına giren insan da, berzah âleminde

     Bâkî hayat sümbülüne dönüşecek.

     Ölüm; yüzde doksandokuz ahbabına kavuşmak için,

     Berzah âleminde açılan kapı.

     Dar, sıkıntılı, dağdağalı ve zelzeleli

     Dünyadan bir çıkış zamanı.

     Vüs’atli / geniş, sürurlu / sevinçli ve ızdırapsız

     Bâkî bir hayata kavuşma.

     Mü’minler için ölüm;

     Hayat, ubudiyet ve kulluk külfetinden kurtuluş.

     Kulun asıl vatanına,

     Daimî saadet makamına girmeye

     Bir vasıta ve bir vesile.

     Dünya zindanından,

     Cennet bahçelerine bir davet,

     Kulluk karşılığının verileceği yer.

     Evet, mevt; idam / yok oluş,

     Hiçlik, fena oluş / son buluş,

     Sönüş ve ayrılık değil.

     Ebedî / sonsuz asıl vatana

     Bir sevkiyat.

     Ahbabın toplanış yeri.

     Berzahın visal kapısı.

     Başta Habibullah,

     Tüm sevdiklerimiz

     Kabrin öbür tarafında;

     Kalanlar da gidici.

     Öyle ise,

     Ölümden ürkme, kabirden korkma.

     Kabre merdane bak.

     Erkekçesine ölümün yüzüne gül;

     Bak ne ister.

     Sakın gafil olma!

     Çünkü bu dünyadan çıkıp gitmek;

     Bir çocuğun ana rahminden,

     O nemli, karanlık yerden;

     Geniş dünya sahasına

     Çıkmasından,

     Başka bir şey değil.

Önceki İçerikGülegüle Git Can Ramazan
Sonraki İçerikBütün yollar aynı yere götürüyor tercih senin!
Avatar photo
1944 yılında İstanbul'da doğdu. 1955'de Ordu ili, Mesudiye kazasının Çardaklı köyü ilkokulunu bitirdi. 1965'de Bakırköy Lisesi, 1972'de İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Tarih Bölümünden mezun oldu. 1974-75 Burdur'da Topçu Asteğmeni olarak vatani vazifesini yaptı. 22 Eylül 1975'de Diyarbakır'ın Ergani ilçesindeki Dicle Öğretmen Lisesi Tarih öğretmenliğine tayin olundu. 15 Mart 1977, Atatürk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Tarih Bölümünde Osmanlıca Okutmanlığına başladı. 23 Ekim 1989 tarihinden beri, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Tarih Bölümünde Yakınçağ Anabilim Dalı'nda Öğretim Görevlisi olarak bulundu. 1999'da emekli oldu. Üniversite talebeliğinden itibaren; "Bugün", "Babıalide Sabah", "Tercüman", "Zaman", "Türkiye", "Ortadoğu", "Yeni Asya", "İkinisan", "Ordu Mesudiye" ve "Ayrıntılı Haber" gazetelerinde ve "Türkçesi", "Yeni İstiklal", "İslami Edebiyat", "Zafer", "Sızıntı", "Erciyes", "Milli Kültür", "İlkadım" ve "Sur" adlı dergilerde yazıları çıktı. Halen de yazmaya devam etmektedir. Ahmed Cevdet Paşa'nın Kısas-ı Enbiya ve Tevarih-i Hulefası'nı sadeleştirmiş ve 1981'de basılmıştır. Metin Muhsin müstear ismiyle, gençler için yazdığı "Irmakların Dili" adlı eseri 1984'te yayınlanmıştır. Ayrıca Yüzüncü Yıl Üniversitesi'nce hazırlattırılan "Van Kütüğü" için, "Van Kronolojisini" hazırlamıştır. 1993'te; Doğu ile ilgili olarak yazıp neşrettiği makaleleri "Doğu Gerçeği" adlı kitabda bir araya getirilerek yayınlandı. Bu arada, bazı eserleri baskıya hazırlamıştır. Bir kısmı yayınlanmış "hikaye" dalında kaleme aldığı edebi yazıları da vardır. 2009 yılında GESİAD tarafından "Gebze'de Yılın İletişimcisi " ödülü kendisine verilmiştir.