Hüzünlü sonbaharda dökülen yapraklar gibi
Hani aşkımız vardı sararmayan
Yanardı içimiz romantik akşamlarda
Mum ışığı gibi ısıtırdı içimizi
Eriyen mum gibi eridik sanki
Sevgimiz, aşkımız, umutlarımız, birbirimize olan saygımız
Neyimiz kaldı ki bizi ayakta tutan
Tükettik birbirimizi ne olduğu anlayamadan
Güvencim vardı sana
Yanılmazdım diyordum
Ama sen her şeyi alt üst ettin
Sarardık hüzünlü sonbaharlar gibi
Oysa ki hayatta mutlu olabilirdik
Gerçekten sevsek ve inansaydık
İki elmanın yarısı gibi hayatı paylaşsaydık
Aşık olduğumuz gibi güvenseydik ve sevseydik