Gül Dalında Dikenim

104

 

Seven kalp kırmaz üzmez, nazik tavır takınır,
Yâre kaş çatmaz asla, üf demekten sakınır,
Görse de sitem ve naz, ne bıkar ne yakınır.
Sevdiğim narin, gonca, kızamam o canımdır,
Tebessümü gönlümde, tahtı da sol yanımdır.

İyi günde zor anda, hep sevmektir kararım,
Gül değince incinse, merhem olur sararım,
Her gamına em olur, her derdine yararım.
O bahtımın ülfeti, hem ecem hem canımdır,
En değerlim, sultanım, nadide bir hanımdır.

İhanetten anlamam, seversem asla satmam,
Gül dalında dikenim, yârim alırken batmam,
Sevgim şifa, öldürmez, tadına zehir katmam.
Kara sevda çektiğim, mecnun olan canımdır,
Bu yoldaki çileler, hem payem hem şanımdır.

Adam gibi sevmenin, aslı, güven vermektir,
Ne kusurlu görmektir, ne incitip yermektir,
Ömür boyu bir çiçek, koklayarak dermektir.
Bedenimde parçadır, hissettiğim canımdır,
Soluduğum bir nefes, damarımda kanımdır.
Sevgi halis değilse, kırmak, küsmek bahane.
İki yürek bir beden, bundan güzel daha ne?
Mutluluktan öteye, mükemmelden şahane.
Ben sevdim mi cananı ömür boyu canımdır,
Başka söze hacet yok, nimetim ve nanımdır.

Duygularım çok temiz, hilaf sızdır sözlerim,
Her gün birlikte olsak, yine doymam özlerim,
Muradım vuslat almak, özler yaşlı gözlerim.
O dünyada değerlim, tek varlığım, canımdır,
Yar siz geçen günlerim, sanki ölüm anımdır.