Oldum bir Balık’la arkadaş
Derya içinde, yolculukta ona eş
Bir olduğu için, Yaratanımız
Anladım ki, o da benimle kardeş
Sordum ona, bir ara Su’dan
Baktı aval aval yüzüme, nâdân
Dedi: Nasıl bir şey, bu bahsettiğin Su?
Babam, dedem, atam; hepsinin idi kâbusu
Sorulup durulurmuş onlara da, zaman zaman
Demişler, yok Su diye bir şey, ne de yaman!
Bir de bakınca, insan gözüyle çevreme
Anladım, cevapsızlığın sırrını ben
Zira, yoktu bizi saran Su’dan başka bir şey
Nasıl görsünlerdi ki, Su idi her şey
Su’da; Su içindeyken, görünmez elbet Su
Düşünememiş bu gerçeği, Balıkların ulusu
Çünkü Su; zuhurunun şiddetinden gâip olmuştu
Derken, düşündüm insanı, kaç kere
Dedim: “Görenedir görene, köre ne?”
Değil miyiz, Balık misâli hakîkate kör?
Kimi insan, oluyor kutlu akl’a nankör!
Görüyor mu mânâyı maddede, ne gezer?
Buluyor mu, yapılanda Yapanı zinhar?
Gül resminde, öğüyor Ressamı bir güzel
Hakikisi olan canlı, hoş kokulu, şaheser Gül
Karşısında oluyor, ne hikmetse lâl!
Veriyor yetişmesini Su, Gübre, Toprak vs.’ye
Sahtesinin yapılışını; vermezken fırça, boya ve tuvale
Akıllı yaratıklar ya, güya onlar
Balık’tan farklı kuzum, neleri var?
Kâinat ve Evren’de Yıldız ve Gezegenler
Feza ve Uzay denizinde yüzer birer birer
Evren uçsuz bucaksız Okyanus misâli
İnsanlar ise olmuş, birer Bahriyeli
Engin Sular’da ne ise, sayısız Balık
Kimi insan, Uzay denizinde geziyor, alık alık
Bakarken, yapılanda görmüyor Yapanı
Olurken, fiilde bulmuyor Fâili
Oysa, bakınca resme, görmüştü Ressamı
Fakat görmüyor, Yıldızları yüzdüren Usta’yı
Kâinat tablosunun, tanımıyor Ressamını
Çok mu görmezse Balık; içinde olduğu Su’yu
Kimi İnsan, Kâinat Deryası’nda Balık misâliyken
Görüyor mu Yaratanı, üstelik aklı başındayken?
Çünkü: “Her şeyi maddede arayanların akılları
Gözlerindedir. Göz ise mâneviyatta kördür.”
Kimi insan, Balık gibi bakar ama, görmez!
Hakk da; zuhurunun şiddetinden görünmez
Oysa, insanda var, bir de akıl gözü
O gösterir insana, madde aynasındaki Öz’ü