Dolunay Işığı

137

Geceleri dolunay çıktığında
Aydınlığın karanlığın içindeki yüzü aydınlanır
Yuvarlaklaşan ayın ışığı, gecenin serinliğinde
Ferahlatan rüzgarların yüzüne vurduğu sevinci
 
Yazın sıcaklığında, ara ara gelen serinliği
Günlerin uzunluğunda, Sema’ya açılan elleri
Yaradan’a yönelen duaları, umutları
şükür eden yürekler içindeki huzuruyla
 
Alnı secdeye varan gönlüyle
Rabbim Sen büyüksün diyen diliyle
İsyan etmeyen kalbiyle
Huzura yönelerek dolunay ışığı kadar parlar, yüreğindeki ışığın gölgesinde