Kentsel Dönüşüme Bir Bakış ve Gerçekler

41

            Kentsel Dönüşüm genelde kabul gören bir yenilenme, hayati tehlikeden uzaklaşma olarak bazı sorunlarına rağmen, asla reddedilecek bir konu değildir. Her an belirli güçte bir deprem ülkemizin depreme müsait bölgelerinde beklenebilir. Ancak, İstanbul veya Marmara’da deprem öncelikli bir yer taşır. Yapılan araştırmalara göre, İstanbul’da deprem çok sayıda ölümlere ve yaralanmalara sebep olabilecektir. Bir sanayi, ticaret ve ana turizm bölgesi olan İstanbul’da 7 ve üzerinde bir deprem Türk ekonomisini çok zor durumlara sokabilir ve diğer şehirlerimizi de etkileyebilir. Hiç beklenmeyen milli güvenlik sorunu bile yaratabilir. Bu bakımdan, “Allah göstermesin” diyoruz ama tedbirde de kusur etmememiz gerekiyor. İstanbul ve Marmara depremi sadece bir şehir ve bölge ile sınırlı değildir. Her ne kadar yeşil alanların betonlaştırılması dikkat çeken bir sorun ise de; yine de yeşil alan bulmak ve korunmayı gerçekleştirmek mümkün olabilir. İstanbul’da deprem trafiği altüst edebileceği gibi, altyapıyı da felce uğratabilir. Gerekli birçok tedbirin alındığını ve alınmakta olduğunu biliyoruz. Ancak deprem ile mücadele kolay bir şey değildir. Deprem sadece binaları yıkıp geçme de değildir. Toplumun sosyal yapısını birkaç dakika içinde değiştirebilen, aileleri parçalayan, tarihi eserleri yıkan, annesiz ve babasız birçok sahipsiz çocuğu ortaya çıkaran bir afettir.

            Birçok mal sahibinin bulunduğu binalarda anlaşma da çok zor sağlanabilmektedir. Ortaya çıkan çoğu gereksiz tartışmalar anlaşma zeminini zorlamaktadır. İnşaat işini yüklenen bazı müteahhitlerin zor ekonomik şartlar dolayısıyla inşaatı bırakmaları, işi yürütecek ve anahtar teslimi yapacak bazı müteahhitlerin ise;  ekonomik güçlerini aşan işlere talip olmaları da ayrı sorunlardır. Kentsel dönüşümde mal sahipleri bazen çok zor durumlara da düşmektedirler. Bu sorunların bir kısmı kaba inşaattan sonra iç inşaatta kendini göstermektedir.

            Kentsel dönüşümde ada yerine konunun parsel bazında ele alınması, çoğu kere asıl riskli bazı yapıların gözden kaçırılmasına sebep olmaktadır. Bazen asıl yıkılması gereken binalar sahipleri de istemedikleri takdirde, kentsel dönüşümün dışında kalabilmektedir. Üzücü bir sorun da yıkım sonrasıdır. Yıkım sonrasında hemen olmadık bazı şüpheli şahıslar el arabalarıyla binaları işgal altına almaktadırlar. Değer taşıyan birçok mal, eşya, pimapen pencereler, kapılar, demir ve bakır malzeme, su tesisatları çalınmakta; ev sahipleri başvuracak bir merci bulamamaktadır. Polis gereğini yapmaktadır ama; o da sınırlıdır. İklim şartlarına göre bu işgal barınmaya da dönmekte çevreyi rahatsız edici gürültü, içki ve ısınma için ateş yakma şeklinde yangınlara sebep olunabilmektedir. Bu şahıslar çevre binalara çatılardan ve balkonlardan hırsızlık amacıyla girmekte ve çevreyi de tehdit etmektedirler. Evi, binası yıkılan, kalan arsası üzerinde başını sokacak bir konuta sahip olmak isteyen vatandaşımız genelde çok zaman kaybetmektedir. Kendisi inşaatı yapacak ekonomik güce sahip olmadığından çoğunlukla bir danışman ve müteahhit arayışına çıkılmaktadır. Bunlar bulunsa bile arsanın aplikasyon krokisi pek beklemediğiniz bir konu ile sizi karşı karşıya getirebilir. Arsanızın inşaat alanında değil; bahçenizin bir köşesinde, parselinizin sınırında bir küçük veya büyük tarihi eser çıkabilir. Tarihi eserin tam tanımını yapmak da zordur ve inşaatınız yine de durdurulur. Belediyelerin yapması gereken ve vermesi gereken kararlar maalesef bazı kurullara devredildiği için uzun süre arsanıza müdahale de edemezsiniz. Kentsel dönüşümün gerçekleşmesi uzar ve seneler geçebilir. Dönüşüm haksız yere gözden düşürülmüş de olur. Dönüşüm için ümitle evini veya ortak binasını terk eden vatandaş açıkça sokakta kalır. Çok yüksek kiralar karşısında sığınacak yer arar. Kolay kolay da bulamaz. Mesele bu vatandaşın bu zor durumu nasıl çözülecektir? Acil mesele budur. Sorunun çözüm sürecine sokulması, belediyelere inşaat izni konusunda karar alma yetkisi verilerek gecikmenin çözülmesiyle olacaktır.           

Önceki İçerikKonu Kıbrıs Olunca
Sonraki İçerikHer şeyden Daha Yakın
Avatar photo
1944 İstanbul doğumludur. Orta Öğrenimini Maarif Kolejinde, yüksek öğrenimini İktisadî ve İdari Bilimler Yüksek Okul'unda tamamlamıştır. 1967'de İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi'ne asistan olarak girmiştir. Ord. Prof. Dr. Z.F. Fındıkoğlu'na asistanlık yapmıştır. 1972'de "Bölgelerarası Dengesizlik" teziyle doktor, 1977'de "Orta Teknik Eğitim-Sanayi İlişkileri" teziyle doçent, 1988'de de profesör olmuştur. 1976 Haziranında yurt dışına araştırma ve inceleme için giden Erkal 6 ay Londra ve Oxford'ta inceleme ve araştırmalar yapmış, Doçentlik hazırlıklarını ikmal etmiştir. 1977 yılında hazırladığı "Orta Teknik Eğitim-Sanayi İlişkileri" isimli Eğitim Sosyolojisi ve Eğitim Ekonomisi ağırlıklı tezle Doçent olmuştur. 1988'de Paris'de, 1989'da Yugoslavya Bled'de yapılan milletlerarası UNESCO toplantılarında ülkemizi birer tebliğle temsil etmiştir. 1992 Yılında Hollanda'da yapılan Avrupa Konseyi'nin "Avrupa'da Etnik ve Cemaat İlişkileri" konulu toplantısına tebliğle katılmıştır. İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi dışında dönem dönem Harp Akademilerinde, Gazi Üniversitesi'nde, Karadeniz Teknik (İktisadi ve İdari Bilimler Yüksek Okulu) ve Marmara Üniversitelerinde de derslere girmiştir ve konferansçı olarak bulunmuştur. İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi İktisat Bölümü ve İktisat Sosyolojisi Anabilim Dalı Başkanı, Metodoloji ve Sosyoloji Araştırmaları Merkezi Müdürü, İstanbul Üniversitesi Senato Üyesi, Aydınlar Ocağı Genel Başkanı ve İstanbul Türk Ocağı üyesi olan Prof. Dr. Erkal'ın yayımlanmış ve bir çok baskı yapmış 15 kitabı ve 700 civarında makalesi vardır. Halen Yeniçağ Gazetesi'nde Pazar günleri makaleleri yayımlanmaktadır. Prof. Dr. Erkal evli ve üç çocukludur. Dikkat Çeken Bazı Kitapları : Sosyoloji (Toplumbilimi) (İlaveli 14. Baskı), İst. 2009 Orta Teknik Eğitim-Sanayi İlişkileri, İst. 1978 Bölgelerarası Dengesizlik ve Doğu Kalkınması,(2. Baskı), İst. 1978 Sosyal Meselelerimiz ve Sosyal Değişme, Ankara 1984 Bölge Açısından Az Gelişmişlik, İst. 1990 Etnik Tuzak, (5. Baskı), İst. 1997 Sosyolojik Açıdan Spor, (3. Baskı), İst. 1998 İktisadi Kalkınmanın Kültür Temelleri, (5. Baskı), İst. 2000 Türk Kültüründe Hoşgörü, İst. 2000 Merkez Binanın Penceresinden, İst. 2003 Küreselleşme, Etniklik, Çokkültürlülük, İst. 2005 Türkiye'de Yolsuzluğun Sosyo-Ekonomik Nedenleri, Etkileri ve Çözüm Önerileri (Ortak Eser), İst. 2001 Ansiklopedik Sosyoloji Sözlüğü (Ortak Eser), İst. 1997 Economy and Society, An Introduction, İst. 1997 Yol Ayrımındaki Ülke, İst. 2007 Yükseköğretim Kurumlarının Bölgelerarası Gelişme Farklılıkları Açısından Önemi ve İşlevleri, İTO, İst. 1998 (Ortak Araştırma)