Düşlenen değil,
Düşünen şiir.
Çerçeveden kaçan değil,
Çerçevede kalan şiir.
Her yöne kulaç atan,
Yönsüz şiir değil,
Akılda kalan,
Akıllı şiir.
Şiir değil sanki;
Düşlediğin o anki.
Fikir, zikir belki,
Şiirden.
Biraz da bunu,
Anlıyorum ben.
Bunu anlıyorum şiirden derken,
Acaba yanılıyor muyum?
Şiirden böyle söz ederken.
Oysa, bence değil muhakkak;
Şiirde yer almalı Hakk.
Olmasın şiir; boş yere nahak.
Çünkü her şey diyor:
Aslında “Ya Hakk Ya Hakk.”
Dur da bir yol,
Bu gerçeğe bir bak!
Bak da,
Karanlığa,
Bir ışık da,
Sen yak.
Olsun bu sana,
Sonsuz güzel,
Bir durak,
Şiirde be dostum.
