Net kesin
Kendinden emin
Olmuşsun bilgide
Derin mi derin
Nereden aldın bu kat’iyyeti
Nasıl edindin bunca ehliyeti
Açıkla bilgi sırrını
Göster, kazan hayrını
Anlıyalım kim kimden biliyor
Bilmeyi kimden diliyor?
Öyleyse dinleyin dostlar
Bazı konularda diyeceklerim var
Ya bilmiyor Mevlana
Biliyorum Ben
Ya bilmiyor Yunus
Biliyorum Ben
Ya bilmiyor Gazalî
Biliyorum Ben
Ya bilmiyor İmamı Rabbanî
Biliyorum Ben
Ya bilmiyor İsmail Hakkı Bursevî
Biliyorum Ben
Ya bilmiyor Bediüzzaman
Biliyorum ben
Elbette şüphe yok ki bilmiyorum Ben
Biliyor Onlar Sahib-i İlm-i Ezel’den
Edersem tereddüt bir hususta ve şüphe
Bakarım o zevâtın büyük eserlerine
Olurum teslim
Tatmin olur kalbim
Derim “Şükür” Rabbim
İtminan bulur rûhum
Deniz gibi durulurum
Kalmaz şüphelerim
Gider kederim
Canı gönülden
Derim: “Elhamdülillah.”
Ederim manen rahat
Yanılırsa şayet yanılsın Onlar
Yanılmazlar ya hikmeti var
Eminim doğru yazdıklarından
İğneyle kuyu kazdıklarından
Kaldı ki onlar
İlhama mazhar
Değil sırf kesbî
Vehbîlikleri de var
Onlar birer ışık birer Nur
Karanlıkta nimet olarak bulunur
Bize düşen sarılmak eteklerine
Yok etmek için cehli ilim peteklerine
Bırakmamış Yaratan karanlıkta insanı
Son elçiden sonra bile ışıksız
Görevlendirmiş has kullarını
Arasın da bulsun, hem de karşılıksız
Velhasıl dostlar
Ben bilmem Onlar bilir
Aklım, fikrim ve rûhum
Onların ilmiyle dirilir
