Şimdi şiir zamanı.. Çıkmadık candan Erzurum kesilmez. Âşık Emrah’ın “dedim – dedi” diyalektiğinden vazgeçilmez:
“Kıran vurdu memleketi
Zalimler hakan olmuştur
Yedikleri yoksul eti
İçtikleri kan olmuştur”
Kıtlık adam kıtlığıdır. Sandıklar halk fıtığıdır. Ne konuştuğuna bakma; hükümdar iblis yırtığıdır.
“Kula kulluk etmeyenin
Vicdanını satmayanın
Haram lokma yutmayanın
Mekânı zindan olmuştur”
Tarih ikiye ayrılır: Açıkgöz hemen sıyrılır. Işığa açık vicdanlar; gelecek nesle duyrulur.
“Yalan dolan yazıp çizen
Kudretliye övgü düzen
Dün dinsizim diye gezen
Bugün Müslüman olmuştur”
Nefsine göre din ister. Hevesleri her dem poster . İnsan diye kimine çehre, kimine işkembe göster.
“Emeksiz zengin olanın
Kitapsız bilgin olanın
Sermayesi din olanın
Rehberi şeytan olmuştur”
Kabil’in torunları var. Habil’le hep savaştalar. Hem Şeytan’ı taşlayıp, hem stratejik ortaklar.
“Haramisi, soyguncusu
Uğursuzu, vurguncusu
Cellât ruhlusu, soysuzu
Bakan, sadrazam olmuştur”
Ayaklar baş, başlar ayak. Palavrayla ampulü yak. Düzen düzen dedikleri, biraz suyla biraz dayak.
“Korkan varsa konuşmaya
Anlam yükleyip susmaya
Gerek kalmadı korkmaya
Çünkü korkulan olmuştur”
Korkudur salgın hastalık. Moda olur maskaralık. Hem yol verir tiranlığa, hem yol keser kalabalık.
“Sesime kulak ver gülüm
Tutsaklığa yeğdir ölüm
Nerde varsa böyle zulüm
Çaresi isyan olmuştur”
Elhak!
