2009, Türk Dünyası ve İslâm Âlemi’ni dokuz doğurttu. 2010’dan yana da umudumuz yok, endişelerimiz var.
Irak ve Afganistan’daki Amerikan işgali kanıksanmış, Müslümanlara Gazze ve Başörtüsü haricindeki konularda kitlesel eylem yasaklanmıştır. Bkz. Abdünamerika modeli..
Yeni yılda çömlek her halükârda Pakistan’ın başına patlayacak. Irak gibi hergün patlatılacak bombalarla istikrarsızlaştırılacak ve Amerikonya’nın yeni müdahale alanı olacak gibi gözüküyor. Allah, atom bombasına da sahip 160 milyonluk bu ‘Pak Ülke‘nin yardımcısı osun.
Elin oğlu; Avrasyacılık‘ın Rusya‘sının, Şanghay Altılısı‘nın iki seribaşı Çin ve Hindistan‘ın tam ortasına çöküyor, çöküntü alanını Afganistan‘dan Pakistan‘a ve Hint Okyanusu‘na taşımaya çalışıyor. Biz ise İstanbul’un Fethi‘ndeki Bizanslılar gibi meleklerin Ergenokoncu olup olmadıklarını tartışıyoruz. Daha doğrusu tartıştırılıyoruz.
Türk Ordusu’na, Kurtuluş Savaşı’ndan bu yana en büyük darbeyi kim vurdu? Rusya mı, İran mı, Yunanistan mı? Eğer bir ordu savaşsız bu kadar yıpratılıyorsa dışarıda bir tokuşma planlanıyor demektir. Milletiyle arası açılmış bir ordunun muhtemel bir dış savaşta başına gelecekleri varın siz hesap edin.
İran’ı turuncu olmazsa kızıl bir devrimle ehlileştirmeye çabalıyorlar. Allah korusun; Atatürk gibi, Gandi gibi, Nasır gibi, Chavez gibi antiemperyalist duruşuyla III.Dünya ülkelerinin vicdanlarına tercüman olan Ahmedinejad’ı ortadan kaldırarak kontrollü bir kaosa işi sürüklemek isteyebilirler. Yada pazarlığa..
Baştan beri Kürdisrail dediğimiz Irak‘ın kuzeyindeki federatif yapı Arap-Türk-Fars tüm İslâm ülkeleri için İsrail‘den sonra ikinci büyük tehdittir. Ortaasya‘nın enerji koridoru Afganistan üzerinde, Kafkas – Hazar enerji koridoru İran üzerinden Küçük Okyanus‘a ve Akdeniz‘e yol bulur.
Burnuma yeni yıl için çifte kavrulmuş provokasyon kokuları geliyor. 80 öncesinde olmayan savaşın replikleri iki tarafa zoraki servis edildiğinde derin deliklerdekiler istedikleri zaman bitirebileceklerini de biliyorlardı. Olmayan açılımın üstüne – iki taraf da oltaya gelmese bile – olanaksız iç çatışmaları da işbirlikçi bolluğuyla boca ederseniz yeni adresimiz belli demektir.
“Parmağıma değil, işaret ettiğime bakın” diyordu X kişi. Bu dış rejili iç kurumsal kavga Anadolu ötesi bir kapışmanın habercisidir. Demedi deme!
Bunca esmer müneccimlikten sonra mutlu bir haberle ve ümit vererek bitirmek isterim: Şarap‘taki ÖTV % 63’ten ‘0’a (sıfır) çekilmiş. Bundan böyle kimseye ‘şarapsız‘ demeyeceğim. Güle güle Ertuğrul Özkök!
