Kader çizgimizde yaşadığımız her şeyin sebebi bizden midir?
Yoksa o çizgilere yaşam mı yön verir?
Kötülükler, İyilikler, güzellikler nasıl tarif edilir?
Neyin neye göre olacağının kararını veren kimdir?
Duyguların mı?
Aklın mı?
Ya da vicdanın mı?
Hükmü veren de,
Çözümünü üreten de senin kimliğin değil midir?
Ya ilahi adaletin kararı kime aittir?
Bu kararı, Yüce Yaratandan başkası verebilir mi?
İnancını hür iradesiyle yaşayan kişinin vicdanına kim hükmedebilir?
Dünyanın kuruluş dengesini de, felsefesini de yoğuran yegâne gerçek;
Adalet değil midir?
İnsanoğlu yaradılışın ilk anından bugüne ne çok şey keşfetmiştir?
Neleri, nasıl değiştirmiştir?
Yukarıda sıralamış olduğum soruların yanıtını;
Binlerce yıl öncesinin tarih yazıcıları nasıl kaydetmiş?
Bu geçmişi bugünlere nasıl aktarmış ise!
Yakın tarihimizde yaşanan her ne varsa;
Bunlarda tarihin unutmaz hafızasına, vicdanına kaydedilmiştir.
Kimileri unutsa bile!
Tarihin unutmaz vicdanı;
Günümüzde yaşanan her ne varsa mutlaka hatırlayacaktır.
Gerçek olan o dur ki;
Günümüzde yaşanan tüm olumsuzlukları çözebilmenin;
Tek bir yanıtı, tek bir çaresi vardır…
O da sadece sevgidir;
Yaşanan tüm olumsuzluklara sevgiyle yaklaşmak, sevgiyi katabilmektir…
Aslında sevgi hep yanı başımızdadır!
Önemli olan onu hissedebilen yüreğe, yürekliliğe sahip olmaktır.
Aşk bir anlık, sevgi ebediyete kadardır.
Sevgi de,
Sevgiyle dolu yüreklerden taşan duygular da,
Sevgiyle hissedebildiklerin de unutulmazdır.
Sevgi, kalplere kazınandır.
Ya aşk nedir?
Sanırsın ki; ne çok şeye kadirdir!
Aslında yaşam boyunca, o da yaşabilirsen!
Bir kez yaşanır,
Çoğu kez de, acıyla sonlanır.
Aşk kumsalda bıraktığın izler kadardır.
İzleri oluşur ilk anda!
Kalbin yerinden fırlar,
Kum taneleri gibidir darmadağın olur duygular.
Aşkın sıcaklığı sarar her yanını,
Alev topuna döner o bakışlar…
Sonrasında kopar bir fırtına;
Dalgalar hırçın, sen hırçın,
Kumsalı kaplar o hırçın sular;
Ne o alev kalır,
Ne de o ateşli duygular…
Ama sevgi öyle midir?
Tam tersine ebedidir;
Sevgi hayatın merkezidir.
İnsanca yaşamanın da, hayata iz bırakmanın da, tek gerçeğidir.
Sevgi, saygı bağlarıyla yetişen, yetişecek olan genç nesiller;
Geleceğimizin de, aydınlık yarınlarımızın da teminatıdır.
İnsanoğlunun yaşam karesi bir ömürlüktür!
Ömrümüze anlam katanlar da, ömrümüzden gidenler de,
İyisiyle, kötüsüyle, sevgisiyle, sevgisizliğiyle kendi vicdanımızda,
Vatanımızın hamurunda karılır…
Bizden önce de böyleydi, bizden sonra da böyle olacaktır.
Bizden sonraki nesillere ne bıraktıysak geriye;
Tarih sayfalarımız sadece onu yazacaktır.
Adaletle/adaletli yaşayın, sevgiyle kalın…
