Mecnun kişiler gibi dağlara çıkıyorum
Sana yaklaşmak için halime bakıyorum
O kadar kirliyim ki ben nasıl yaklaşırım
Belki yalnız kalırsam kirden uzaklaşırım
Sığınmışım affına seni gafur bilerek
Tövbeyi- nasuh ettim huzuruna gelerek
Sıyrıldım makamımdan sıradan bir insanım
Benden mutlusu olmaz kurtulursa imanım
Meczup sansın insanlar inanmasın sözüme
Deli deyip gülsünler tükürsünler yüzüme
Herkes kızsın fark etmez gönlüm senle dolunca
Vız gelir cümle alem sen rehberim olunca
Hayat gerçekten kısa zaman çabuk geçiyor
Azrail denen melek bir bir bulup seçiyor
Kişi padişah olsa üstünde bir kefen var
Mekanı saray olsa,kazılan mezar çok dar
Bu Dünya da örnek çok Anlamak isteyene
Yaşarken yorulmak var rahatı bekleyene
Bütün kazandıkların bu Dünyada kalıyor
İnsan bazen kendini mutlak hakim sanıyor
Ellerimi açarak affımı diliyorum
Bu günahkar kuluna şefaat bekliyorum
Dostluğunu kazanmak çok zordur biliyorum
Son nefesimde dahi dost kalmak istiyorum
