Müslüman Boşnaklar, Batı’nın ve Rusya’nın desteğini arkasına alan Sırplar ve Hırvatlar tarafından soykırıma tabi tutuldular…
Tek suçları Müslüman olmak ve düşmanları tarafından “Türk” görülmek idi…
“Srebrenica Katliamı” bu soykırımın adeta zirvesi oldu… 11 Temmuz bu katliamın yıldönümü…Ölenleri rahmetle anıyor ve kardeşlerimin acısını paylaşıyorum…
Ancak şu soruyu hepimize de, soruyorum; Boşnaklar böyle bir zulümle karşılaşmak için neleri ihmal etmişlerdi? Gaflet ve dalalet içinde miydiler? Gereken tedbirleri almaktan imtina mı, etmişlerdi? Yani kısaca iğneyi karşı tarafa batıralım ama çuvaldızı da her daim kendimiz için hazır tutalım…
Bunu niye söylüyorum, biz Türk Milleti Boşnakların soykırım öncesindeki ruh ve zihin yapısındayız diye düşünüyorum…
Onlarda “böyle bir şey olmaz diyorlardı” ama oldu… Türkiye’nin gidişi de, gidiş değil… Akıl tutulması yaşıyoruz…. Allah sonumuzu hayreylesin!!!
“Diye tam altı yıl önce söylemişim ama inşallah ben yanılıyorumdur! Zira son yaptığım Bosna ziyaretimde gençlerin bu soykırımı unuttuklarına ve Sırp-Hırvat gençleri ile yakınlaştıklarına bizzat gözlerimle şahit oldum… Unutmayın ki, gaflet büyük sıkıntıların öncüsüdür!”
