Özlem

101

Şu dere, bu doğa ne hoş, içim açılıyor,

Göresim gelmişti koşuşan tavşanları.

Şu güvercine bak, nasılda atıyor takla,

Oh! İçim açıldı, mis gibi kokuyor çam ağaçları.

 

Bazen bırak kendini, seyret martıları,

Bırak planı, programı, doğruyu, yalanı.

Salıver savrulsun özgürce sevginin saçları,

Gel de seyredelim, güneşin batışını akşamları.

Haydi, gidelim bu şehirden, bırakalım betonları,

Çimenlerde yuvarlanıp, hatırlayalım çocuklukları.

Ah o günler, geri gelse ne olur, ne var ki gelemezler!

Boğulmuşuz meselelerde, özlemişim eski anları.