Genel seçim
tarihinin yaklaştığı şu günlerde herkes Altılı Masa’nın Cumhurbaşkanı adayına
odaklanmış vaziyette. Gün sekmiyor ki Altılı Masa’nın adayı kim olacak sorusu
TV’lerde tartışılıyor olmasın.
Ancak her ne kadar cumhurbaşkanlığı
seçimi kadar merak uyandırmasa da genel seçimlerde illerimizden meclise
göndereceğimiz milletvekillerimiz ve bu milletvekillerinin mensubu olduğu partilerden
aday adaylığı süreci var.
Bu konuda diğer partilerden önce İYİ
Parti yurt genelinde bütün il ve ilçe teşkilatlarında kongre kararı alarak genel
seçim sürecini başlatmış bulunuyor. Milletvekili olma hayali olan il ve ilçe
başkanları bu kongrelerde aday olmuyorlar ki adaylık için istifa ettiklerinde yerleri
boş kalmasın.
Şu da açık seçik belli oluyor ki tekrar
il başkanlıklarına aday olmayan eski başkanların büyük çoğunluğu potansiyel
birer milletvekili aday adayı.
Yalnız milletvekilliği seçimi
konusunda zihnimi sürekli kurcalayan bir mesele var ki onu sizlerle paylaşmak
isterim. Biliyorsunuz ki, milletvekili adayları bulundukları illerden iki türlü
seçilirler. Birincisi Merkez yoklaması usulü, ikincisi önseçim usulü.
Yakın çevremde kendimce bir kamuoyu
araştırması yaptım. İlk etapta büyük çoğunluğun tercihi önseçim yoluyla
aday belirlensin çıktı. Yani herkes demokratik usullerle adaylarını belirlemek
istiyordu. Genel merkez atamalarına şiddetle karşı çıkılıyordu.
Sonra
önseçim isteyen bazı kişilerle olayın detayını konuştum(5N-1K): “Farz edelim şu
partinin il başkanı milletvekili adayı. Bulunduğu ilde iki, üç dönem il
başkanlığı yaptı. Herkesçe az-çok tanınıyor, partili delegelerin büyük oranda
oyunu da alır. Ama hiçbir özelliği olmayan birisi, yarın seçilip meclise
gittiğinde bu kişi mecliste ne yapacak?”
Anladım
ki işin o yanını düşünen kimse yoktu. Vatandaş, sadece il ve ilçe başkanı
olarak tanıdığı, belki bir çayını içtiği veya herhangi bir resmi dairede işine
yardımcı olan bir vekil adayına oy verecek. Ayrıca her şeyden önce
milletvekilliğine aday olmak isteyen kişinin öncelikle kendisine sorması
gereken soru sizce de şu olması gerekmez mi: “Ben seçilip meclise gittiğimde ne yapacağım, memleketin hangi
problemine parmak basabilirim, şayet bakan olursam bu bakanlığı lâyıkıyla
yapabilir miyim?”
Evet,
demokrasi birçok yönüyle güzel bir rejim ama hatalı yönleri de yok değil.
Rahmetli Ergun Göze’nin bir değimiyle: Afrika’nın falanca yamyam kabilesine demokrasi
getirecek olsanız değişen hiç bir şey olmayacaktır, sadece kabilenin ismi insan
yiyen demokratik yamyam kabilesi olacaktır.”
Demokrasi
gerçekten çok güzel bir rejim olsaydı, bugünkü iktidarın bunca yanlışlarına(Ekonomi,
hukuk, Milli Eğitim ve dış politika) rağmen 20 yıl bu ülkenin başında kalabilir
miydi? Veya mensubu olduğu tabanın inanç ve fikri eğilimine güvenerek Cumhurbaşkanı
her sıkıştığında demokles’in kılıcı gibi her konuda referandumu muhalefetin
tepesinde sallandırabilir miydi?
Bir de
oyuncu ve manken Aysun Kayacı’nın bir tarihte söylediği söz vardı: “Ben demokrasiyi de sorguluyorum vergi
veriyorum niye vergisini vermeyen dağdaki çobanla’ benim oyum eşit mesela,
niye? Benden tabi ki de 10 kat fazla araştıran insanlar da var. Vergi veriyorum
ben hiç vergisini vermeyen biriyle oyum neden eşit? Vergimin nereye gittiğini
nasıl kullanıldığını öğrenme ihtiyacı duyuyorum. Ben sadece bunu sorguluyorum.”
Belki katılmayacaksınız ama bence haklı. Bırakın oyuncuyu, mankeni ordinaryüs
Profesör olsanız demokrasi sayesinde herkesin oyu aynı derecede sayılıyor.
Ama
Merkez Yoklaması sisteminde, Parti Genel Başkanı, MYK Üyeleri bütün vilayetleri
tek tek ele alıp oralardaki parti üyelerinden liyakat ve öngörü sahibi kişileri
tespit edip milletvekili adayı yapmaları daha uygun düşer kanaatimce.
Bu
fikrime katılmayanlar mutlaka olacaktır ve faklı düşünme fikrine sahiptirler,
ben de kendi fikrime inanma hakkına sahibim.
Bilmem
anlatabiliyor muyum.
Sağlıklı
kalın.
