Hüzünlü kelimeler konaklıyor kalbimde, heyhat
Sen se baharı muştuluyorsun, yarına küsmüş ağaçlara
Yeni kıştan çıkmış ayın yalancı yüzünden belliydi
Soğuk vurmuş çiçeklerin yerlere döküleceği
Adımı verdim ben bu aya
Hadi bir rüzgar çıkar, vursun denizler kıyıya
Yağdırsın nazlı bulutlar deli yağmurlarını
Çocuğun elinden düşmesin ekmek
Toprağın karnı doymaz, üstüne yağmur içmeden
Gözlerimi verdim ben bu aya
Avaz dı, ayaz dı, kimsenin suçu yok, herkes masum
Kapattım sayfalarını kitabımın okuyarak, donarak, yanarak
Sebeplerime doğmanın çaresizliğini omzumda çiçekli dövme
Yüzüm dünden yorgun, bu günden yarım, yarına umut
Sesimi verdim ben bu aya…
Neden hala göğün çılgın kuşu gibi bağırıyorum ki
Bu bir boyun eğiş değil, bu bir yenilgi hiç değil
Bu bir başkaldırı, bu bir haksızlığa diklenme
Her seye iyi tarafindan bakmayi birakiyorum artik
Kalemimi kırdım ben bu aya
Alıp başını gitmeli bu sancılı doğum mevsiminde
Dağların yola döktüğü taşları, geri yerine koyarak
Çıkılmaz dağları çıktım, yürünmez yolları yürüdüm, ölümü kovalıyorum
İlk ayağımın kayışı değil bu topraktan, çok düştüm
Ömrümü ödünç verdim ben bu aya…
.zeytin kelimeler
