‘Lânetli Sınıf‘ yazarı İdris Özyol‘a “Lanetli çocuk! Ceplerin cüzdanındır tiner kokusuyla doludur astarı. Bayrampaşa’da kaportacı çırağısındır ve Müslümcü olmak gibi bir ayrıcalığın vardır bu vefasız âlemde. Evet, o senin babandır ve sen de onun gür sesinde varlığı tatmışsındır, isyanı. Bıçaktan ve cam kırıklarından korkmazsın çünkü camekânlar ve vitrin mankenlerince korkutulmuşsundur. Aldanma aslanım onların çocuksu malûm yüzüne.
‘Neyine güveneyim kalleş dünya!’ Bir levye, bir mamçaka ve bir sustalı yirmi yılın özetidir. 2’nci Taburun 5’nci Bölüğünün psikopatı olmak askerlik şerefindir. Gelir ve gözlerinde tek göz pencere olan birini alır götürürsün. Sonra ekmekçi olursun, emekçi olmazdan bir adım önce. Lahmacunun tadı; alnının teri ve elinin kiridir, yersin. Senden doğacak, yine senin gibi eskitilmiş bir çığlıktır” girizgâhlı ‘DOĞMASAYDI İNSANLAR, OLMASAYDI BU ÇİLE’ yazısını gönderdiğimde takvimler Mayıs 2000‘i gösteriyordu.
Müslüm Baba filmine (biraz da zoraki) gittiğimde nedense bunlar geldi aklıma; kara – kuru, hissiz bir ‘ekşın‘ çalışması. Müslümcü felsefenin ‘f‘sinin ve isyanın ‘i‘sinin olmadığı, jiletçi Müslümcülerin psiko-manyaklar gibi sunulduğu tam bir popüler kültür filmi. Eşi olması hasebiyle saygı duymak durumunda olduğumuz Muhterem Nur‘la birlikte sistemin en muhalif tipolojisini acıma – acındırma seanslarıyla tüketim ahlâkına / ahlâksızlığına kurban ettiler.
Fakat 10 yıl önce dediğimiz gibi “Müslümcülük, Müslüm Gürses’le ilgili fakat yapı olarak ondan bağımsız bir oluşumdur.” Dolayısıyla Müslümcüler, 7 haftada 6 milyon kişinin gittiği filme gitmeyerek ve piyasa ehlinin pek bilmediği uzun havaları ve eski damar şarkıları dinleyerek protest tavırlarını sürdürüyorlar. Müslümcü Hareket‘in yapılanmasında iyi – kötü emeği olan biri olarak altı – üstü sinemada Müslüm Baba rolünü oynayan Timuçin Esen‘in YouTube‘deki şarkılarının asıl Müslüm‘den fazla tıklanması benim için bardağı taşıran damla oldu.
“Parmağıma değil işaret ettiğim yere bakın” mottosunun sırrına uygun; Timuçin Efendi‘nin ‘İtirazım Var‘ şarkısı 15,4 milyon tıklanmış, Müslüm Gürses‘in ruhdaşlığında ehl-i isyan felsefesinin oluşmasında mühim rolü olan ‘İtirazım Var‘ yorumunda ‘Baba‘ 3,4 milyon tıklanmış. Timuçin E‘nin söylediği ‘Sevda Yüklü Kervanlar‘ şarkısı 4,7 milyon kere dinlenmiş, Müslüm Akbaş‘tan Müslüm Gürses‘e geçişteki dönüm noktası olan ‘Sevda Yüklü Kervanlar’ yorumunda ‘Baba‘ya 4,3 milyon insan bağlılık göstermiş. Yine Timuçin‘in ‘Mutlu Ol Yeter‘ şarkısına 2,6 milyon kişi başvurmuş ama ‘Baba‘nın en ciğerdelen şarkılarından ‘Mutlu Ol Yeter‘ yorumuna 1,9 milyon kişi katılmış. Melâmîliğin ‘m‘sini bilmez Timo ‘Haydar Haydar‘da 2 milyon kişiyi devirmiş; hem derviş hem mutasavvıf Müslüm Gürses hazretleri ise daha 1 milyona erişememiş.
Tüküreyim sizin vicdanınıza! Ölümünün üzerinden 5 yıl geçmiş bir insanın yaşadıklarına ah – vah edeceğinize şu an hangi Müslüm’ler, hangi acılarla hayatın kuytu köşesinde ‘Saracak Dost Eli‘ bekliyorlar Kalbindeki Yarayı. Tinerci – balici diye iğrendiğiniz, ağzı lahmacun kokan diye tahkir ettiğiniz ve dolmuş müziği diye küçümsediğiniz insanların Şeyhinin artık toza – toprağa karışmış cesedine perestiş edeceğinize sizin o vahşi kapitalizminizin çarklarında preslenmekten ötürü o isyan felsefesine doğal mürit olanları anlamaya çalışın, bari hayatınızda bir defa..
MİKELANJ’IN MÜSLÜMCÜĞÜ yazımızda anlatıldığı veçhile Spartaküs‘ten Hz. Hüseyin‘e, Dadaloğlu‘ndan Jan Dark‘a kadar herkes Müslümcüdür. Ve Fuzulî‘den Ali Tekintüre‘ye, Kaygusuz Abdal‘dan Ataol Behramaoğlu‘na kadar herkes söz yazarıdır. Müslümcülüğün kitabını Nurettin Topçu yazmış, heykelini Mikelanj yapmış, kitlesel zikrini ise Adana Demirspor‘lular ile Kocaelispor‘lular uygulamış. İslam isyanın ta kendisidir. Ve isyan insanı özgürleştirir.
Filmi bırakın da ‘Sarı Yelekli‘ Fransız Müslümcülerine ve 42 maddelik manifestolarına bakın. Ki arkalarında ‘La Rage Du Peuple / Halkın İsyanı’ şarkısıyla Keny Arkana (Rabia Del Pueblo); dişi Müslüm: “İsyan çünkü kan ağlayan yüreklerin acısı asla duyulmuyor.“
