Müslümanların; İlâhî sıfatları ihlâs / içtenlikle fehmedip / anlayıp inandıkları takdirde; bu İlahî sıfatlar sayesinde, ebedî hayatlarını kazanacakları hakkında rivayet var. Bunun için bir müslüman bilecek ve bilmeli ki:
Cenabı Hakk; hâşâ pederi / babası olmaktan, veled / çocuk edinmekten, akranı olmaktan ve zevce / eş edinmekten münezzeh / uzaktır.
Hz. İsa, melekler ve doğan şeylerin ulûhiyetleri / ilâh oluşları kabul edilemez.
Cismaniyete mahsus veled / çocuk ve vâlidi / babayı nefyetmek ise; veledi, vâlidi / babası ve küfüvvü / dengi bulunanlar ilah değillerdir. Mabud olmaya / ibadet edilmeye lâyık olamazlar.
Çünkü, Yüce Allah varlıklara karşı doğurma ve doğmayı hissettirecek bütün bağ, ortak ve yardımcı ve hemcinslerden uzaktır. Belki mevcudata karşı nisbeti, hallâkıyeti / yaratıcılığıdır. Sadece “Ol!” demesiyle icat eden bir emir ve ezelî iradesi ile, isteyerek ve seçerek icat eder. Mecburiyet ve zaruret altında olarak ve iradesi dışında bir şeyler yapmak gibi, kemaline aykırı herbir rabıta ve bağla ilişiği yoktur.
Çünkü Yüce Allah ezelî, ebedî, evvel ve âhirdir. Hiçbir cihette ne Zât’ında ne sıfatlarında, ne fiil ve işlerinde nazîri / benzeri dengi, misli ve misali yoktur.
İnsan Ebed İçindir
Acaba bu insan zanneder mi ki başı boş kalacak? Asla! Belki değil, muhakkak ki insan, ebed için yaratılmıştır. Ya Ebedî Saadet’e / Cennet’e namzed, veya Cehennem’e adaydır. Küçük büyük, az – çok her amelinden / yaptığı bütün işlerden hesaba çekilecek. Ya taltîf edilecek / lütûflara gark edilecek, ya da tokat yiyecek / hak ettiği neticeye müstahak olacaktır.
Hastalık
Hastalık, insanların sosyal hayatında en önemli ve gayet güzel olan hürmet / saygı ve merhameti telkîn eder / aşılar. Çünkü insanı vahşete ve merhametsizliğe sevk eden; kendini hiçbir şeye muhtaç görmeme hâlinden kurtarır. Çünkü “Şüphesiz insan, kendisini ihtiyaçtan kurtulmuş görmesinden dolayı gerçekten haddini aşar!” âyetinin sırrıyla, sıhhat ve âfiyetten gelen bir gaflette bulunan, kötülüğü emredici bir nefis; hürmete lâyık çok kardeşliklere karşı hürmeti hissetmez. Şefkat ve merhamete muhtaç olan musîbetzedelere ve hastalıklara merhameti duymaz. Ne vakit hasta olsa, o hastalıkla aczini ve fakrını anlar, hürmete lâyık olan kardeşlerine karşı hürmeti hisseder.
İnsan, En Güzel Sûrette
İnsan, en güzel sûrette yaratıldığı, ona gâyet geniş imkân ve kabiliyetler verildiği için, yerden ta arşa, zerreden tâ güneşe kadar dizilmiş olan makam, mertebe ve derecelere girebilir ve düşebilir bir imtihan / sınav meydanına atılmış, nihayetsiz düşüş ve yükselişe giden iki yol; onun önünde açılmış bir kudret mucizesi ve yaratılış neticesi ve şaşılacak bir san’at eseri olarak şu dünyaya gönderilmiştir.
İncir ve Zeytin
Yüce Allah, tîn / incir ve zeytin ile yemin vasıtasıyla kudretinin büyüklüğünü, rahmetinin mükemmelliğini ve büyük nimetlerini hatırlatarak; aşağıların aşağısına giden insanın yüzünü o tarafa çevirip; şükür, fikir, iman ve sâlih / iyi ve güzel ameller ile, ta en yüce mertebeye kadar mânen ilerleme kaydedebileceğine işaret ediyor. Nimetler içinde tîn / incir ve zeytini tahsisinin sebebi ise, o iki meyvenin çok mübarek ve faydalı olması, yaratılışlarında nimet ve dikkate değer çok şeyler bulunmasıdır.
