Tehcirde ölen Ermenilerden sorumlu tutularak 10 Nisan
1919’da Beyazıt Meydanı’nda asılan Kemal Bey’in cenazesine binlerce kişi ‘Büyük
şehit’ pankartıyla katılmıştı. 102 yıl önceki bu idam, bugün de en çok
tartışılan konulardan biri…
*
‘’Ermeni Patrikhanesinin iftiraları; Nemrut Mustafa’nın
hükmü; Mustafa Sabri’nin fetvası; İşgâlci İngiliz’in Fransız’ın baskısıyla;
Vahdettin’in onayıyla; ecnebilere yaranmak için beni asıyorlar. Fertler ölür
Türk Milleti yaşar’’ söylediği son sözleriydi.
*
102.yılında Milli Şehidimiz Kaymakam Kemal Bey’i anıyoruz.
1.Dünya Savaşında Osmanlı devletini sırtından vuran Osmanlı vatandaşı
Ermenilerin son kurbanı Milli Şehidimiz Kaymakam Kemal Bey’in içler acısı
idamına alkış tutan Ermeni’yi ve diasporasını Türk gencinin çok şümullü
tanıması üzerlerinde milli bir görevdir.
Birinci dünya savaşı günleri ve öncesi, Ermeniler Azerbaycan
ve Anadolu’da 2 milyon insanımızı emsali görülmemiş bir vahşetle katletmiştir.
Osmanlı Devleti, 24 Nisan 1915 günü bir kanun çıkararak, bu hainlerin bir
kısmını Anadolu’dan, Osmanlı Devletinin bir başka bölgesi olan Suriye’ye göç
ettirmiştir. Ermenilerin suçu büyüktür. Anadolu’nun birçok yerinde erkeği
savaşa gitmiş, erkeksiz kalan köylerimizde ve şehirlerimizde insanlarımızı
katletmiş, samanlıklara, camilere doldurarak diri diri yakmış milyonla
insanımızın canına kıyılmıştır. En önemlisi, cepheye giden silah ve mühimmatı
engellemişler ve bu silahlar ele geçirilerek Müslüman halka karşı
kullanmışlardır. Bu hainlerin başında genellikle Osmanlı Devletinin Ermeni
milletvekilleri yer almıştır. Bu göç sırasında Ermenilerin tüm ihtiyaçları
karşılanmış, belirli istasyonlarda dinlendirilmiş, yaraları sarılmış ve
gittikleri yerlerde ekecekleri buğdayına kadar her ihtiyaçları yanlarına
verilmiştir.
1919 yılında müttefikler İstanbul’u işgal ettiğinde, Kana
susamış Ermeniler işgal kuvvetlerini kandırarak, bütün bu mecburi göç olayından
Yozgat Boğazlayan Kaymakamı Kemal Beyi sorumlu tutmuşlar ve işgal kuvvetleri
işbirlikçisi Nemrut Mustafa Paşa mahkemesinde yargılanmasını sağlayarak 10
Nisan 1919 günü Beyazıt meydanında idam ettirmişlerdir.
Bu kahraman vatan evladı; “beni haksız yere idam ediyorlar,
ben masum bir devlet memuruyum, tek suçum bana verilen görevi yerine getirmek
olmuştur. Kimsenin de burnunun kanamasına sebep olmadım. Adalet buna diyorlarsa
kahrolsun adalet. Ben şimdi cephede düşman üzerine giden bir nefer gibi şahadet
şerbetini içmeye gidiyorum. Çocuklarımı yüce Türk milletine emanet ediyorum.
Allah vatana millete zeval vermesin. Fertler ölür, millet yaşar. Yaşasın Türk
milleti” demiştir.
Kaymakam kemal bey, Kadıköy’de Kuşdilindeki ebedi
istirahatgâhında yatmaktadır.
Atatürk 14 Ekim 1922 de TBMM’nde çıkmasını sağladığı özel
bir kanunla Kaymakam Kemal Beyi milli şehit ilan etmiştir.
Kaymakam kemal beyin idam kararı, Şahsında Türk milleti ve
devletinin idam kararıdır. Fakat onun şahadeti, onu değil, ona kast edenleri
boğmuş ve yok etmiştir.
Türk milleti adına Kaymakam Kemal Bey ve şehitlerimize
Allah’tan rahmet diliyoruz. Nur içinde yatsınlar.
