Kirli sakal

129

kirli sakal,
el sallayarak ayrıldı iskelemizden.
martı teleğinden çapara hoplardı denizden.
tezgahta canlı,
kıraça, mezgit ” derya kuzusu”
tütün yorgunu öksürük
ses verdi genizden.
..
o kedi yavrusu
ayrılmazdı kırık penceresinden.
misina kesiği parmakları,
nağme ararken cümbüş sesinden.
lokması helal,
sofrası helal, sözü doğru.
ne oldu?
vazgeçtik,
ona benzemek hevesimizden.

yumurta topuk kunduran
arkası basık.
kehribar tesbih’in püskülü kesik,
“ah ulan şu geçen gençliğe yazık”
nara’n bile silinmedi ezberimizden.
……
metruk iskelede bekler kedi yavrusu,
sahibinin dizinden ayrı düşer uykusu.
minarede vakitsiz gidişlerin çağrısı.
‘dört kolluya omuz verip dört adam.’
kirli sakal geçti gözlerimizden..