İnsan Olma Sanatı

109

İnsan olmak kolay mı ağır sorumluluk var

Akşam olunca rahat yatabiliyor muyuz

Bilemezsek sırrını dünya olsun bize dar

Kini-nefsi uzağa atabiliyor muyuz

Sokakta bir garibi muhtaç halde görünce

Gurur-kibir-egomuz çevremizi örünce

Türkmen dağında kardeş rüyamıza girince

Lokmamızı rahatça yutabiliyor muyuz

Ruhu olmayan beden hiçbir işe yaramaz

Kadir kıymet bilmeyen sevdiğini aramaz

Yüzünü ak tutmayan izin bile soramaz

Sırrın derinlerinde yitebiliyor muyuz

Evinden dışarıya rahatça çıkamayan

Sokaklarda yürüyüp su gibi akamayan

Görünürde gözü var ben gibi bakamayan

Kardeşlerimiz için bitebiliyor muyuz

Kafamızı çevirsek har taraf günah dolu

Birçok insan unutmuş emrolunan tek yolu

Sanki bir ayrık gibi sarılmış sağı solu

Kötülükleri beşe satabiliyor muyuz

İnsanlarımız arlı istemekten utanır

Esasında zengine Hak yoluyla atanır

Sevgisi zayıf olan yarenini na tanır

Garibi kalbimize katabiliyor muyuz

Hayatta bizden başka tatlı canlarımız var

Yaralı bir serçenin kırık bacağını sar

Bakıp da görmez isek inan bizim için ar

Sevdalı bülbül gibi ötebiliyor muyuz

Mana alemi engin değil çoğumuz zengin

Marifet mülk mü sandın kimin gönlü çok engin

Sabır gerek diyorum bulunmasa da dengin

Kevser ırmağımıza batabiliyor muyuz