Bu ne büyük sevgili
Sisli gözlerle bakıp
Erişilmez yerlere koyduğumuz
Ondan güzeli yok
Nazlı nazlı süzülen yok
Bir kere âşık olmaya gör
Ne de uzaklarda
Ne kadar da yükseklerde
Erişilmez büyülü bir suret bu
Dokunabilir misin?
Zihninin gücü ellerine yeter mi?
Ellerin titreyerek yaklaşır
Geri çekersin
Sanki büyü bozulacakmış gibi
İçmişsin bir kere iksirini
Bu bir derin kuyu
Dibi karanlık
Hâlbuki ne umutlarla atlamıştın
Dibinde güller var sanmıştın
Bu boşluğun sonu yok sanki
Ama bu boşluk
Bu karanlık
Her taraf zindan
Ümitler tükenir mi?
Ah bir gözünü açsan
Etrafına bir baksan
Anlarsın ki parmakların suçlu
Onlar kapatıyor gözlerini
Çek ellerini
Sonunda
Belki
Ulaşırsın telli duvaklı geline
Korkarak
Kaldırırsın duvağı aniden
Olmaz böyle şey dersin
Olamaz
Büyü bozulmuştur artık
Duvağın altından çıkan bir ceset
Ceset artık bir iskelet
Ama o koku
Sanki hep aynıydı da bilmiyordun
Neden feda ettin dününü?
Bilmediğin yarınlar için
Bu sonsuz hayal
Bu uçsuz bucaksız kin
Elveda.
