Ey sen!
Cumhuriyet’in kurucusu, vatan topraklarının kurtarıcısı Büyük Atatürk’ün ömrünün sonuna kadar yaşadığı Çankaya’yı beğenmeyip, kendine AK-SARAY’LAR yaptırırken,
Bir Madencinin eşi:
“Önce maaşımızı kestiler
Sonra ekmeğimizi,
Şimdi de canımızı alıyorlar.
Ben ne edem, nere gidem şimdi?”
Diye feryat ediyordu.
Yıllardır Türkiye’nin çeşitli bölgelerinde usulüne göre çalışan, bilgili, diplomalı madencilerin ruhsatlarını iptal edip, AKP havuzuna abone ne kadar ehliyetsiz, liyakatsiz madenciliğin (M) sinden anlamayan yandaşların varsa maden sahalarını onlara peşkeş çektin.
AKP den Milletvekilliğine, Belediye Başkanlığına aday olup kazanamayan ne kadar yandaşın varsa liyakatlerine bakmadan devletin kurumlarını gene bunlara adeta bağışladın.
İşte o gün, bu gündür Türk milletinin gözyaşları dinmiyor.
PKK teröründen sönen ocakları saymıyorum.
2010 yılında Zonguldak, Karadon maden ocağında kaybettiğimiz 30 cana ilaveten,
Daha yakın zamanda Soma faciasında kaybettiğimiz 301 madencimizin mezarlarının toprağı kurumadan,
Buda yetmezmiş gibi 18 mezar daha kazdırıyorsun Allahtan reva’mı bu?
Türk ekonomisine katkıda bulunmak için yerin yüzlerce metre altında dişleriyle, tırnaklarıyla emek veren, yarı aç, yarı tok çalıştırdığın işçilerinin akıbeti ölümmü olmalıydı?
17/25 Aralık sürecinde Reza Zarrab ı, bakan çocuklarını kurtaracağım diye adliyelerin, emniyetin altını üstüne getirdin de ruhsatsız, emniyetsiz, sigortasız aç-susuz işçi çalıştıran yandaşlarını hiç denetlettirmedin.
Bakanların bizzat kendileri söylüyor;
” bir işyerine denetime gittiğimizde araya 30 kişi giriyor, çaresiz kalıp, görmezden geliyoruz” diyorlar.
Böyle diyorsunuz,
Yani,
“özrünüz kabahatinizden büyük”!
Peki ya sizin bu özrünüz çileden suratı kırış kırış olmuş, ağlamaktan göz pınarları kurumuş şu ananın
Derdine çare olacak mı?
Şu söylediği sözün cevabını verebilecek misiniz?
“Oğlum yüzme bilmiyordu, suyun içinde ne yapar şimdi“?
Size son sözüm şu olsun ki:
Bütün dünyada, sizden önceki mevkidaşlarınızın akıbetlerini bir gözden geçirin isterseniz.
