Fısıltılar!

107

Avuçlarımı açıyorum, içlerine rahmet dolarcasına,

Yüreğim konuşmaya başlıyor, yaşlarım sızıyor sessiz sakin.

Teslim oluyorum kalbimin çeperlerine değen fısıltılara,

Zar kadar mesafedeyim, uzanıyorum, dokunamıyorum lakin…

*

Bazen kaçıyorum bu kentten kırlara, dağlara, tepelere,

Tepeler daha da göğe yakın, fısıltılar daha net ve akın akın.

Rüzgâra karışmış, ilahiler, raksedercesine gül kokan rayihalar,

Her cismin ilahi raksı doluyor yüreğime, kalbimin keşfi yakın!

*

Ah şu karıncalar, bu sivri tepede, gayretle çalışmaktalar,

Bense hardan hırdan uzak, Yaradana zar kadar yakın.

Her aksın fısıltısını dinliyorum huzurla, anlam çıkarmaktayım.

En mükemmele teslim oluyorum, durmasın bu ilahi akın!

*

Bana selam duran kır çiçekleri, onların seslerini duyuyorum,

O sivri tepeden haykırıyorum, açıkçası şaşkınım şaşkın.

Ne varsa doğada, teslim olmuş Yaradana, yakaran fısıltılarla,

Belli ki sen de tutkunusun kalbime fısıldanan, ilahi aşkın!