Kara bulutlar kaplamış ülkemizi,
Denizler bile kirlenmiş, çoğu yürekler gibi,
Sakarya bile artık kirli akıyor,
Kıvrımları mahsun, mahsun bakıyor.
Şairin dediği gibi.
Yağmur bile şaşırmış, zehir yağıyor,
Cinnet geçiren geçirene, katiller iş başında,
Kırk haramiler satırlardan çıkmış, yağmalıyor.
Yol kesiyor adalet şimdi daha çok ağlıyor!
Ömer’in adaletini insanlık arar gibi.
Cehalet kol geziyor caddelerde,
Çıkarcılık kemirmiş düşüncelerimizi,
Aydınlığı bitirdiler, karanlıkta uyuttular bizi,
Yok, ettiler iyi niyetimizi, ormanlarımız gibi,
His dünyalarımız yağmalanmış,
Düzlüklerimi beton tabutluklara dönüştürdüler,
Ruhlarımızı küçük odalara koydular, esir gibi.
İslamlaşma yerine Araplaşmayı bize yutturdular,
Rivayete göre başlayıp, ibadetleri bile sapıttılar.
Bilim, ilim, irfan hak getire, der gibi.
Kendi akıllarımıza ipotek koydular,
Cumhuriyet, demokrasi rafa kaldırıldı,
Anıtkabir’in yerini kaçak saray aldı.
Her gün Türk’e saldırıyorlar, tapılan adam gibi,
Birileri düşünüyor, konuşuyor, insanların yerine…
Allah sanki bu insanlara akıl vermemiş gibi,
Türk’e düşman kimler varsa revaçta,
Hırsız, arsız, namussuz, vatan hainleri ön safta!
Çözüm sürecinde anlaştılar, biz hariç,
Çözüyorlar insanımı, parça, parça, her yaşta,
Bilmiş, din tacirleri, sardı her yanı.
Fareler gibi kemiriyorlar birliğimi, dirliğimi.
Bölündük artık, bizden, sizden şarkıları revaçta,
Küfürler dökülüyor ihanetçi, şom ağızlardan,
Saygı unutuldu, sevgi bitti, insan meta gibi ,
Siyaset adamın adamlığına döndü,
Dava yürekte yok, buhar olup uçan su gibi.
Hile, yalan zirvede, doğruluk ayağa düştü.
Söze gelince, ala güzel, icraat boşa düştü,
Kafalar karışık, cepler boş,
Haktan görünüp te , malı götürmek de çok hoş,
Fütursuzca yağmalanan insanlık gibi.
Kurumlar hep bitmiş, kurtaran da yok,
Biz olmak kaybolmuş, ben ben diyen çok,
Haya bitmiş, iman gitmiş, laf çok , söz çok !
Havanda su dövmek gibi…
Kalpler kelepçeli, ikrar galebe çalmış,
Söz çok, icraat yok, hile çok, ihanet çok.
Ey insanlık, ey adalet neredesin der gibi!
