Çocuktur rabbimin lütfu ihsanı
Her ana babanın canı cânanı
Çünkü damarında onların kanı
Sen sahip ol. Olsun gönül sultanı
Yaratan ol dedi ona nutfeden
Ona kul olacak, bu nazik beden.
Ne için yarattı yaradan neden
Anlat bana diyor yavrun baksenden.
Çocuktur bahçenin gül gülistanı.
Kokusu cennetten sarar her yanı.
Ananın yavrusuz geçmez bir ânı.
Çünkü can içinde hep onun canı.
Ağlayarak geldin başka alemden.
Yuvalarda, bayram sen oldun neden.
Öyle bir yaşa ki sen bu alemde.
İnsanlar ağlasın sen gül giderken.
Deme yaşı çocuk daha çok erken.
Öğret yaratanı ona büyürken.
Evlat emanettir mesulüsün, sen.
Ölüm saati yok gelirse erken.
Sahip ol yavruna kapmasın eller.
Vatan bahçesinde güller, sümbüller.
Sağlam ek fidanı almasın yeller.
Hesap gününde bak konuşmaz diller.
Önce sevdir Allah ve Rasulünü.
Onlarsız geçmesin hem de bir günü.
Dün, geçti de, değerlendir bugünü.
Yarına kavuşmak olsun düğünü.
Vatanı bayrağı her daim sevsin
Gururu kibiri yerlere sersin.
Gerekirse namus ve şerefi için.
Bu emanet canı Allah versin.
Öyle bir ruh hali bürüsün onu.
Hep mert olsun namert olmasın sonu.
Vatan toprağının bilsin her yanı.
Gazilerle şehit mübarek kanı.
Olsun bu vatana bu canlar feda.
Her karış toprağı şehit şüheda.
Bak Fatih Yavuzlar binmişler ata.
O güzel ecdada binler Fatiha.
