Böler Uykusunu Karınca

150

Bir tarafım takla atan güvercinler

Bir tarafım yaralı bir omuz

Geçmez şimdi el sallayan bir gemi

Cuf cuf bir kara tren

Silecekleri kar dolmuş bir otobüs

Üzerimden geçiyor tıkır tıkır

Kaydı tutulmamış onca yol, onca yıl

Saçlarımdan sürükleyerek akıp gidiyor…

 

İpleri düğüm tutmayan salıncak

Öfkesi kendine bir harita

Avuntulu polyana masalı

Su içinde gözleri parlayan taşlar

Hangi birine güzel ömür vaad edeyim

 

Çarka vurulurken yalan ömrüm

Yıkılıp dururken direncim

Susmaya ayarlanmış ilencim

Kabul olmamış duam

Gidip geri döndüğüm yollar

Düşüp duruyorum dizlerimin üstüne

 

Ölümden korkmuyorum

Yaşamaktan korktuğum kadar

Yıkılmaz bu dağ

Kapanmaz bu yol

Kurumaz bu çeşme biliyorum

Baharı sırtında taşıyan kış

Muştular bir gün türkümü bana

Kavalın yanık sesine sürer filizini buğday başağı

Böler uykusunu karınca