Bizim Yaş Çocukluğuna İthafen

122

Gül biter yanaklarda
Çocuk mevsimleri kış boyumca kar yağardı.
Herşeyi unuttuğum türlü oyunlar vardı.

Okul yolunda çanta kızak olurken bize.
Yıkılır kardan adam yağardı ensemize.

Duyulunca zil sesi küser çocuk neşesi.
Okulu kırmak henüz üst sınıf projesi.

Merdiven yarış pisti sınıfa zor varırdık.
Bahçedeki kavganın keyfini çıkarırdık.

Sanki silah sayardı, mümessil tebeşiri.
Konuşanlar tahtada işte! Sınıfın kiri.

Derken açılır kapı tekmil herkes ayakta.
Çalışkanın derdi ne? tembel aklı dayakta.

Örrtmenim! günaydın o topuz saçlı kadın.
Neden bakiim neden? ödevini yapmadın.

Kardeşim çok yaramaz silgimi kaybetmişti.
Akşam ev kalabalık çok misafir gelmişti.

Sonrasında her fasıl gül biter yanaklarda.
Kan ağlasa bir gözüm diğeri sokaklarda.