Sevgili kardeşim,
Biliyorum, bir süredir Kobani’de (Ayn-el Arap’ta) IŞİT’e karşı bir mücadele veriliyor. Buraya askeri müdahale edip, IŞİT’i bölgeden uzaklaştırmıyor gerekçesiyle de günlerce Türkiye’nin dört bir yanına kan akıtan ve onlarca kişinin kanına giren bir kalkışmadan daha yeni çıktık. Bu esnada dikkatini çekti mi bilmem ama Kobani’yi kendine başkent edinen PYD’nin ele başı olan şahıs sanki biz de çok da meraklıymışız gibi; “Türk ordusu IŞİT’le savaşmak için Kobani’ye girerse, bunu topraklarımıza yapılan bir saldırı sayarız” deyip, cüssesine bakmadan bir de diklendi. Hatırladın değil mi?
E be güzel kardeşim, madem Türkiye’den yardım istemiyorsunuz; o halde şu cennet vatanı neden ateş yumağına çevirdiniz, değil mi ya?
Şimdi de Irak’ın kuzeyinden Suriye’nin kuzeyine sözüm ona IŞİT’le savaşmak için150 peşmegre Türkiye üzerinden geçti, geçiyor.
Hani “Türkiye bize yardım ederse bunu topraklarımıza saldırı kabul ederiz” diyen arkadaş şimdi ne diyor, inanın merak ediyorum…
Hangi yüzle Türkiye’nin yüzüne bakıyordur acaba?
2-3 yıl içerisinde Suriye’den Türkiye’ye kaçarak canını kurtaran 2 milyondan fazla Suriyeliyi hiç mi görmedi acaba?
Türk topraklarından geçen peşmerge tören kıtasının geçişini seyrederken acaba ne hissetti?
Veya biz Türk halkı olarak neler hissettik, hiç düşündün mü?
Her ne ise…
Asıl benim derdim, bu değil!
Bana esas dokunan ne oldu biliyor musun kardeş?
Peşmergeler tören geçişi yaparken bazı kardeşlerimiz “Biji serok Obama!” (Çok yaşa Başkan Obama) diye bağırdılar ya; esas o kanıma dokundu…
Sanırım, senin de kanına dokunmuştur.
Emperyalizmin simgesi olan bir şahsa çok yaşa diye bağırmak, hangi özgürlük anlayışına sığar?
Dünyada hiçbir bağımsızlık yoktur ki, el gücü ile kazanılmış olsun!
Yabancı güçle kazanılan bağımsızlık değil, ‘Efendi’ değiştirmek olur sadece…
El gücü ile bağımsızlık olmaz!
Hatırlarsan değerli kardeşim,
Bundan 11 – 12 yıl önce Irak’ta Araplar, Şiiler ve ‘bir kısım’ Türkmenler “Help us Bush!” (Bush bize yardım et) diye pankart açıyorlardı. Sonunda yardımı gördüler…
10 yılda bir milyondan fazla insan öldü. Hâlâ her gün 30 – 40 kişi öldürülüyor.
Sonuç ortada…
Şimdi de “Biji serok Obama”, ha?
Buna bizde “El şeyi ile gerdeğe girmek” derler.
Sonuçta doğan şey, en kibar dille ‘nesebi gayri sahih’ olur ve onurlu toplum tarafından dışlanır.
Yok, olur gider.
Sen belki unutmuş olabilirsin amma; biz kardeşiz!
Bu duruma düşmeni istemem…
Türkistan’dan beraber geldik. Bazılarımız bunu unutsa da kardeşliğimizi bütün dünya biliyor. Bunun için kardeşi kardeşe kırdırmaya çalışıyorlar zaten.
Senin canın yandığında benim de canım yanıyor. Halepçe’de ağlayan bebeler de bizim bebelerimizdi.
IŞİT’in infaz ettiği insanlar da bizim canımızdı. İnan senin kadar bizim de canımız yanıyor. Aynen IŞİT’ın Tuzhurmatu’da katlettiği Türkmenleri gördüğünde senin içinin yandığı gibi yanıyor, he mi de…
Karabağ’da, Hocalı’da katledilen Azeri Türkleri’ni gördüğünde senin içinin cız ettiği gibi yanıyor içimiz…
Türkiye’ni âlicenaplığı ile Irak’tan Suriye’ye geçmeye çalışan peşmergeleri görüp, “Biji Serok Obama” diyen ve emperyalizme alkış tutan uşaklar, yeni efendilerini alkışlarken, kendilerine bu kıyağı yapan Türkiye’ye nankörlük ettiklerini hiç mi görmüyorlar?
Eğer “biji serok” olacak adam arıyorlarsa, bizde çoook! Onların adını söyleyin de bari ‘nankörlük’ yapmamış olursunuz.
Nankörlük dedim de aklıma geldi kardeşim.
‘Nankör’ çok enteresan bir kelime…
‘Nan’a sen ekmek diyorsun. Türkiye’de artık biz ‘ekmeğe’,’nan’ demesek de; Türkistan’da hâlâ ‘nan’ ekmek demek biliyor musun?
Özbekistan’a gittiğimde bir arkadaşıma sordum: “Nan-kör ne demek?” diye.
– Ekmeğini yediği yeri görmeyen demek, dedi.
Seni çok seven kardeşinden selâm ve sevgiler.
