Hiç söylenmemiş kelimelerim var kayıtlı
Yok parmak izim yazılmamış kitap sayfalarında
Defterim, kitabım yas tutuyor sustuklarıma
Son yaprakta ne dediysem, ne yazdıysam o duruyor
Biliyorum, bu yaz da geçen ömrün çetelesini tutacak
Bir varmış, bir yokmuş diye başlayan tüm masallar kalacak
O, zaten hiç olmayan, gökten üç elma düşecek
Biri sana, biri bana, biri o’na ile son bulacak
Polyanna yorgun masallardan çıkıp gelecek
Mutluluk, bir oyundu, bilmiyor musun?
Ben en çok kendimi kandırdım, diyecek
Ah polyanna ah, ben oyun bilmem ki
Beğendin mi şimdi yaptığını
Şiirin aslında bir ağıt olduğunu kim bilecek
Ve gerçekler yanağımıza bir tokat gibi inecek
Ben beş parmağın izini, sen haksızlıkların izini
Hadi sil silebilirsen, yükümü aldım artık sırtından
Ödünç alınan bir hayatı, teslimiyeti hiç zor değil ki
Zor olan, hayatı aldığımız gibi teslim edememek
Eksildik, eskidik, unuttuk, unutulduk, fazlasıyla yutkunduk
Babam kader, annem kader, kardeşlerim kader dedi
Ben şiir diyorum, hayat sana borcumu ödüyorum
Susarsam şiirden say, konuşursam şiirden
Ağlarsam şiirden, oynamayı bilmem biliyorsun polyanna
Ben acının, nhaksızlığın karşına şiiri dikerim de
Sen yaşayıp dururken ölmenin karşısına
Ne dikiyorsun onu söyle
