Beni dost gözükenler vurdular anne,
Dilleri tatlı söyler ama niyetleri farklıymış ,anne !
Dost görünerek geldiler üstümüze,
Kaç defa sendeledik ama yıkılmadık, anne.
Kürşat’ın narası gibi bir isyan var içimde,
Tunç bilekli, bozkurt yürekli erler toplamaktayım,
Türk yüreği seslerimizle, çınlatacağız ufukları anne,
Duyarsız şu topluma saplamaktayım ülkülerimi,
Artık benim de Türk İslam Ülküsü, kelimelerim var anne.
Bir ayağım Orhun ırmağında, diğeri Hirada,
Uzun yeleli atların nal sesleri kulaklarımda, anne.
Yüreklere sesleniyor Yunus gönlüm,
Mevlana’ca sarıyorum insanlığı kelimelerle,
Hainliği, haksızlığı görünce celalleniyor Yavuz yanım.
Cümle, kelime, hece, harflerle savaşıyorum anne!
Ülkem ihanetle kuşatılmış, bazen çok yalnızım anne.
Vatan, bayrak, millet ,hak,adalet için vuruşmaktayım,
Onlar için hırpalandık,taşlandık anne.
Kaçıncıdır hep arkamızdan vurulmaktayız.
Türk’ün altın ışıklarını hala göremedik anne!
Sokaklarda çakallar dans ediyor, üşüyorum anne.
Bana ninniler söyle çocuk yanım ısınsın anne,
Vatan derdinden, delikanlılığı bile yaşayamadık
Vatan, millet, devlet sağ olsun anne…
Dua et bana ve bize, ellerinden öperim anne!