Susuyorsun aralanan kapıların arkasından,
Konuşuyorsun gevezeler gibi ama, sanki kime konuşuyorsun.
Söylediklerin mi, sustukların mı hangisi beni incitir.
Yoksa gözlerindeki ifademi, hüzünlü hallerin mi ruhları saran
Konuşuyorsun fısıltılı rüzgarlar gibi…
Esiyor kulaklarıma vızıltılar.
Başkada bir işe yaramıyor.
Senin ettiğin lakırdılar.
Her şeye yorum her şeye maydanoz…
İstemesek te duyuyoruz, hissediyoruz.
Yoğunlaşan, uğuldayan rüzgarlı fısıltılar.
Alçalan grileşen bulutlar.
Hem konuşmak, hem susmak,
Hangisiyle başın göğe erecek.
Gri bulutlar dağılacak, toz pembe mi olacak!
Sözler gümüş olacak, sükut altın mı olacak!
