Gözlerime bak dedi, döndüm bayraklaşarak,
İçimden ağlayarak, dedim ona gönüldaş,
Bana yan gözle bakıp, kaşlarını çatarak,
Dedi ahde vefa yok, bunlarda be arkadaş.
*
Nerede o günler ki, birlikte çalışarak,
Akan ırmaklar gibi, çağlardık be can gardaş,
İl, ilçe, köşe, bucak davayı anlatarak,
Dedi neden vefa yok, şimdilerde arkadaş?
*
İçimden geçenleri sanırım anlayarak,
O zamanlar analar bozkurtlar doğururmuş,
Türk’e göre Türk gibi, İslam’ca yaşayarak ,
Dedi şimdi vefa yok, saygı kalkmış gönüldaş.
*
Acı ve sevinçleri bölüşüp paylaşarak,
Zeytin ekmek bulunca, bağdaş kurardık bağdaş,
Türk İslam Ülküsünü yaşardık taç yaparak,
Dedi ahde vefa yok, ne oluyor Ülküdaş ?
