Adı Kıbrıs Olan Milli Davamız!

77

Ne de çabuk geçiyor zaman! Tam 43 yıl geçmiş Kıbrıs Barış Harekâtının ardından…

Ama daha da önemlisi; Kıbrıs konusuna milletimizce, ‘millilik’ vasfının verildiği yılların arkasında kalan zaman, 67 yıla dayanmış. Ondan öncesini unutanlar tarih sayfalarına baksınlar…

Daha dün gibi hatırlardadır; 50’li yıllarda Ankara’dan başlayıp, ülkemizin her yöresine dalga, dalga yayılan, sonrasında Taksim meydanında milletçe haykırdığımız:

”Kıbrıs Bizim Canımız Feda Olsun Kanımız…”, ”Ya Taksim, Ya Ölüm…” diyerek, ettiğimiz yeminler…

Ya şimdilerdeki Kıbrıs Milli Davamız?

Öyle denmemiş miydi?

”Kıbrıs Milli Davamızdan gereken tavizlerin verilebileceği” söylenmemiş miydi? Ab sürecinde…

Aslında ‘komşularımızla sıfır sorun politikasının’ temelleri de böyle atılmış olacaktı demek ki..!

Ancak bu açılım sonrasındadır ki; Kıbrıs’ta elde edilen tüm kazanımlarımız müzakere edilir hale gelecekti. Hem de Türkiye için tam üyeliği kesin olmayan AB süreci uğruna..!

Kıbrıs’ta ne değişmişti de; AB ile başlayan müzakere sürecinde; ”Kıbrıs konusunu çözmelisin” dayatması, ülkemizin önüne konulmuştu?

Aslında haçlı zihniyetinin temsilcileri; Amerika’sı, İngiltere’si, o süreçte de AB’si yıllardan beri bunu istiyordu. Bu dayatmalarında değişen bir şey de yoktu!

Onlar yıllardır adanın stratejik özelliğinin yanı sıra, çevresinde bulunan zengin doğal gazın, petrol yataklarının peşindeydiler…

İstedikleri de kısmen de olsa gerçekleşti!

Çünkü ‘Annan tuzak planının’ oylandığı 24 Nisan 2004 tarihli referandumuyla, Kıbrıs adasını elimizden çeke, çeke almanın planlarını yapanlar; GKRY’ni AB çatısı altına alarak bunu başardılar. Kimilerimiz bu süreçte ”aldatıldık” dese de, hiç kulak asmadılar! (Bk. Elveda Kıbrıs Ama bir gün mutlaka, 2007-Atilla Çilingir)

Annan planı sonrasında, Kıbrıs milli davamızın lideri rahmetli Sn. Denktaş:

Türkiye’nin AB ile başlatmış olduğu müzakere sürecinde ‘Kıbrıs konusunun’ olmaması gerektiğini, her defasında uluslararası antlaşmalara, hukuki gerçeklere vurgu yaparak, hem Türkiye’yi yönetenlere, hem de Rum tarafıyla müzakere masasına oturan K.K.T.C temsilcisine son nefesine kadar anlatmaya çalışmıştı..! Ama ne yazık ki, ona; ‘Statükocu’ , ‘Mr. No’ damgasını vuranlar bu önerilerine kulak asmadılar.

Ve hatta o süreçte;

Ömrünü Kıbrıs milli davamıza adayan, bu konuda Türk Milletinin, Kıbrıs Türk Halkının hakkını, hukukunu savunan Sn. Denktaş’a: ‘Git kendi ülkende konuş’, ‘Kıbrıs davası senin şahsi davan değil!’ diye seslenenler bile olmuştu!

Ama o, her şeye rağmen Kıbrıs konusunda yapılan doğruları da, yanlışları da, son nefesine kadar milletimize anlatmaya, dönemin siyasilerine tarihi uyarılarını yapmaya devam etti.

Can liderim Sn. Denktaş’ı, dava arkadaşlarını bir kez daha rahmet ve şükran duygularımla anıyorum. Bugün Kıbrıs’ta kurulu bir Türk devleti varsa; bu gerçeği dönemin Türkiye yöneticilerine, ona ve dava arkadaşlarına, bu uğurda hayatlarını seve, seve feda eden tüm şehitlerimize, gazilerimize borçlu olduğumuz unutulmamalıdır.

Kıbrıs konusu ne yazık ki artık eskisi kadar ne yazılı, ne de görsel medyamızda yeteri kadar yer bulmuyor, bulamıyor!

Düşünüyorum da, 43 yıl önce vatan ve vazife uğruna savaştığım/savaştığımız Kıbrıs adasında, 498 evladını feda eden, binden fazlası malul gazi olan milletimiz, ata yadigârı bu adanın serdarlığını yapan, vatan topraklarında yaşayabilmek uğruna on binlerce şehit, gazi, kayıp veren Kıbrıs Türk Halkı, bu milli davamızın sonunda neyi, nasıl görecek?

AB’ye giden yol’da; ‘Kıbrıs konusunu çöz de gel” dayatmasını önümüze koyan ülkelere onca tavizi verenler!

Yıllar önce Kıbrıs Milli davamızın tüm kazanımlarını göz ardı ederek; ‘Rumlardan daima bir adım önde olacağız’ tezini savunanlar, günümüz Ortadoğu coğrafyasında bu adanın Türkiye ve K.K.T.C için ne kadar önemli olduğunu anlamışlardır sanırım?

Kıbrıs Milli Davamızın bugün geldiği/getirildiği noktayı düşündükçe; önümüzdeki sürecin Kıbrıs adasında Türkiye ve K.K.T.C için çok zor geçeceğini düşünüyorum.

Çünkü ülkemizin çevresi adeta ateş topuyla çevrili, iç ve dış sorunlarımız büyüyor. Emperyalist ülkelerin, Rusya’nın bölgesel menfaatleri çatışması giderek tırmanıyor. Bu gelişmelere bir de terör örgütlerinin bölgesel amaçlarını, alçaklıklarını eklediğinizde; 2018 yılının oldukça sıkıntılı bir süreci de beraberinde getireceği kaçınılmazdır.

Ancak hem Türk Milleti, hem de Kıbrıs Türk Halkı ve hükümetleri milli davamız söz konusu olduğunda yine dimdik duracak, hiçbir neden uğruna Kıbrıs’taki kazanımlarımızdan vazgeçmeyecektir.

Türkiye’nin, Kıbrıs konusunda TBMM’de almış olduğu kararlar, devletimizin kırmızıçizgileri olarak hala geçerlidir. Son müzakere sürecinde ortaya çıkan tablo; Türkiye açısından bu çizgiler doğrultusundadır.

Ancak 2018 yılında yeniden başlayacağı söylenen müzakerelerde, sırf çözüme ulaşmak için önemli kazanımlarımız; Türkiye’nin Kıbrıs’taki ”garantörlük hakkından”, ”adadaki Türk askerinin varlığından, ”yönetimin taraflarca ortak paylaşımından”, ”toprak, mülkiyet hakkımızdan”  vazgeçilecek olursa!

Kıbrıs adası kısa bir süre sonra elimizden kayıp gidecek; yıllar önce tarihe not düşen Büyük Önderimiz Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün şu önemli tespiti bir kez daha önümüze çıkacaktır:

” Efendiler, Kıbrıs düşman elinde bulunduğu sürece bu bölgenin ikmal yolları tıkanmıştır. Kıbrıs’a dikkat ediniz. Bu ada bizim için önemlidir…”

K.K.T.C Devletinin kurucusu, rahmetli Sn. Denktaş’ın 2004 yılındaki şu tespiti de, günümüzde yaşananlara verilecek en önemli yanıttır:

“Değerli gençler,

Biz size bir devlet bırakıyoruz. 21 yaşında genç dinamik, Türkiye’nin tanıdığı, 90-100 ülke ile ticari ilişkisi olan bir devlet. Bunu yaşatarak, bunu temel alarak yapılacak bir anlaşma sizin başarınız, gelecek nesillere sizin armağanınız olacaktır. Kısa dönemde size vaat edilen (ve hala verilmemiş olan) rahatlatıcı hediyeler için, bu devletten vazgeçerseniz Girit dramının son sayfasını siz yazmış olacaksınız ve tarih hiçbirimizi bağışlayamayacaktır.”

Kıbrıs adasının önemini, tarihe not düşen bu tespitlerden daha iyi anlatacak ne olabilir ki?

 

 

Önceki İçerikKocaeli Aydınlar Ocağı Mensuplarının Ankara Seyahati ( 2 )
Sonraki İçerikBir Devrin Hafızası
Avatar photo
1967 yılında Teğmen rütbesiyle T.S.K da göreve başladığı zaman, Kıbrıs olayları adada tüm hızıyla devam ediyor, Yunanistan’ın da desteğini alan Rum’lar; adada yaşayan Kıbrıs Türk’üne her türlü mezalimi yapıyor, gerçekleştirdikleri toplu katliamlar, uyguladıkları ekonomik ambargolarla Kıbrıs Türk Halkını adadan göçe zorluyorlardı… O dönemde Türkiye Cumhuriyeti Devletinin 1960 yılında imzalamış olduğu, BM’ler tarafından da onaylanmış garantörlük anlaşması gereğince, ada da bulunan ‘Şanlı Kıbrıs Türk Kuvvetleri Alayında’ görev almak için defalarca dilekçe veren Teğmen Çilingir; 1974 yılının 20 Temmuz Cumartesi sabahı kendisini Kıbrıs’ta savaşın içinde buldu. Bölük komutanı olarak Kıbrıs Savaşlarının her iki safhasında da bu görevini başarıyla sürdürdü, ‘Gazi‘ unvanı ile onurlandırılarak Türkiye’ye döndü. 1974–1975, 1985–1987 yıllarında Kıbrıs’ta görevli olduğu yıllardan sonra da, adada yaşanan olayları yakinen takip eden Çilingir; 2004-2011 yılları arasında Kıbrıs Türk Kültür Derneğinin İstanbul Şubesi yönetim kurulunda da görev yaptı. Bu uzun süreçte ’mili davamız’ olarak bilinen Kıbrıs konusuna sahip çıkarak, Kıbrıs Türk Halkının kazanılmış tarihsel ve hukuksal haklarını savunmak adına değişik platformlarda görev aldı. Sempozyumlara, panellere, televizyon programlarına konuşmacı olarak katıldı, makaleler yayınladı. Yakinen takip ettiği Kıbrıs konusu başta olmak üzere, ülke meseleleriyle ilgili güncel yazılarına, konferanslarına devam etmektedir. T.S.K.’dan 1990 yılında, kendi isteği ile emekli olduktan sonra; Kıbrıs konusuyla ilgili kaleme almış olduğu; ’’Özgürlük Nefesi (K.K.T.C Cumhurbaşkanlığı yayını 1995)’’, ‘’Girne’den Doğan Güneş (1997)‘’, ‘’Unutanlar Unutturulanlar ya da Hatırlayamadıklarımız (2004)’’, ‘’Elveda Kıbrıs Ama Bir Gün Mutlaka (2006)’’, ‘’Andımız Olsun ki Bu Topraklar Bizim (2007)‘’,’’Tarihten Gelen Çığlık (2010)’’, Kıbrıs ‘’Yes Be Annem’’ 2002-2016 (Eylül-2016) isimli kitaplarıyla; Ülkemizin son 65 yılında öne çıkan, yaşanmış önemli olayları anlatan: ‘’10’ların İzleriyle Türkiye (2014)’’,’’Kırılmadık Ne Kaldı?-Zaman Asla Kaybolmaz (2015)’’, ‘’Önce Vatan (Eylül 2017) isimli kitapları da bulunmaktadır… Sivil iş hayatına ‘Türkiye Sigorta Sektöründe’’başlayan Atilla Çilingir Koç YKS bünyesinde uzun yıllar görev yaptıktan sonra, halen dünyanın 18 ülkesinde hizmet veren, sağlık bilişim şirketlerinden birisi olarak ülkemizde de faaliyet gösteren; ‘’CompuGroup Medical Bilgi Sistemleri A.Ş’’ bünyesinde, görevine devam etmektedir. Pek çok üniversitenin ‘Bankacılık-Sigortacılık Fakültelerinde, Yüksek Okullarında, vermiş olduğu seminerler, konferanslar ile sektöre bu yönde de hizmet vermeye devam eden Çilingir’in: Sigorta sektöründe 27 yıldan beri vermiş olduğu hizmetlerini anlatan; ‘’Sigortalı Hayatın Gerçekleri’’ (2012) isimli bir kitabı daha bulunmaktadır. Atilla Çilingir; bugüne değin kitaplarından elde etmiş olduğu telif gelirleriyle; Sosyal sorumluluk projeleri kapsamında: 2010 yılında ‘K.K.T.C Lefkoşa Şehit Aileleri ve Malul Gazileri Derneğine’ ‘Tarihten Gelen Çığlık’ isimli kitabının telif gelirini bağışlamış, 19 Şubat 2012’de Van’da yaşanan büyük depremden sonra Van’ın Muradiye İlçesi Akbulak Köyü İ.M.K.B. (İstanbul Menkul Kıymetler Borsası) Yatılı Bölge İlk Öğretim Okulunda içinde 20 adet bilgisayarı bulunan ve kendi adını taşıyan bir BT (bilgi teknolojisi) sınıfı açmış. 02 Haziran 2017 tarihinde de Samsun’un Tekkeköy ilçesi Büyüklü İlköğretim okulunda da adını taşıyan, içinde 2500 kitabı, 2 adet bilgisayarı bulunan bir kütüphanenin açılışını sağlamıştır.