Ademi ve Şeytani İki Karakter

96

İslam âleminin kurban bayramını kutlar
Tüm insanlığa barış, huzur ve adalet getirmesini temenni ederim.
Size Âdem(as) ile şeytanın kıssasını uzun uzun anlatmayacağım.
Yapısal özelliklerinden kısaca bahsetmeye çalışacağım.
Biz onlardan hangisine ne kadar benziyoruz.
Önce Âdem’den yani insanlığın atasından başlayalım.
Biliyorsunuz Âdem (as) topraktan yaratılmıştır.
Melekler ise nurdan yaratılmışlardır.
Cinler ve şeytan ise ateşten yaratılmıştır
Her üçününde hammaddeleri farklıdır.
Başlangıçta Âdem ve Şeytanda her ikisi de cennette idiler
Hz Âdem cennette bir günah işledi.
Nihayetinde kendini dünyada buldu.
Demek ki yapısı itibarıyla insanlar hata yapabilir, günah işleyebilir.
Fakat hemen akabinde tövbe etti.
Yani hata ve günahında ısrar etmedi.
İnsan hata yapabilir, günah işleyebilir.
Ama haramı ,yalanı, günahı alışkanlık haline getirmez
Hayatın bir parçası ve vazgeçilmezi gibi görmez.
Hatasında ısrar etmez, inatlaşmaz..
Hata ve günahların farkına varmak erdemdir
Tövbe ederek bir daha yapmamaya söz vermek ise olgunluk ve kamalattır.
Hz Âdem’de nihayetinde öyle yaptı.
Demek ki âdemi karakterin özelliği budur.
Allah’ta büyüklüğü gereği tövbesini kabul etti.
Onu affetti.
Hz Havva’yı O’na eş olarak gönderdi
Âdem yabancısı olduğu bu dünyayı önce çok yadırgadı.
Sonrada sevmeye başladı.
Âdem’in aslı da toprak olduğu için birbirlerine yabancı gelmediler.
Ama asli vatanını da yani geldiği yeride unutmadı
Ona göre dengeli bir hayat sürmeye gayret etti
Demek ki Müslümanların asli vatanı cennettir.
Şimdi gelelim şeytana
Şeytan ne yaptı?
Oda başlangıçta Âdem gibi bir hata yaptı (Âdem’e secde etmeyerek) Allah’a karşı geldi.
Yani bir günah işledi
Başlangıçta ikisi de birer günah işlediler.
Yani eşit durumdalar.
Bundan sonra iş farklılaşıyor.
Şeytan hatasında ısrar etti oysa Âdem tövbe etmişti.
Kendisini haklı gösterecek gerekçeler ileri sürmeye başladı.
Âdemi topraktan yaratıldığı için küçük gördü.
Kendini büyük gördü.
Demek ki şeytani karakterin iki özelliğini görüyoruz.
1 – Karşıdakini küçümser.
2 – Kendini büyük ve önemli görür.
Allah (cc) onu da Âdem gibi cezalandırdı.
Rahmetinden kovdu.
Dikkat ederseniz Âdem’e yapılan işlenin aynısı şeytana yapılıyor.
Fakat Adem utanıp mahcup olup tövbe ederek pişman olmuştu.
Şeytan ne yaptı?
Pişman olup tövbe etmedi.
Adeta Allah ile dikleşti.
Demek ki şeytani karakterde pişman olup tövbe etmek yok.
İnatlaşarak günahta ısrar etmek var.
Mademki sen beni bu Âdem yüzünden rahmetinden kovdun.
Öyleyse bende bu Âdem’in neslini kendimle beraber cehenneme sürüklemek suretiyle onlardan intikam alacağım.
Allah’ın karşısındasın.
Öfkeye kapılarak dikleşmeden vazgeçip tövbe etsene
Ama hırs öfke aklı perdeliyor.
Akıl devre dışı kalıyor
Oysa akıllı davranarak bir tövbe etse iş bitecek.
Olmaz dediğim dedik günaha devam
Demek ki şeytani karakterin bir özelliğide budur.
O gün bugündür şeytan intikam hırsıyla insanları hak ve hakikatten uzaklaştırmak ister
Kendisiyle beraber cehenneme sürükleyerek intikam alma peşindedir
Şeytani karakterin bir özelliğide budur.
İntikam peşinde olmak
Bir soru:
Sizin karakter özelliğiniz hangisine daha yakın?
Bir kıssa
Yorulmuş olsa gerek ki şeytan bir gün bir parkta otururken
Allah dostlarından biri onu görür ve şöyle der.
Hayırdır sen pek boş durmazdın ama neden bu gün burada oturuyorsun?
Şeytan zevkten dört köşe cevap verir.
– Artık benim çokça koşturup yorulmama gerek yok.
– Neden?
– Âdem’in neslinden öyle insanlar (âlimler) türedi ki
Benim yapamadığım işleri onlar gönüllü olarak benden daha iyi yapıyorlar
Hem kendileri sapıyor hem de peşindekileri saptırıyorlar.
– Şimdi onlar çalışıyor ben dinleniyorum.
Olur mu öyle şey demeyin
Günümüzde âlim geçinen ne çağdaş şeytanlar var.
Şeytan bile onların şerrinden Allaha sığınır.
Allah bütün Müslümanları aslının ve fotokopisinin şerrinden muhafaza eylesin.
Şeytanı karakterin bir özelliğide güvenilmez oluşudur.
Şeytanın karakteri adeta karaktersizlikir.
Cehennemde kendisinden şikâyetçi olan dostlarına bile
Eblehler bensize cennet mi vaat ettim.
Siz benim peşimden koşarak gelmediniz mi der?
Hepten de haksız sayılmaz.
Âdemi karaktere sahip olmak temennisiyle