Nevruz Ateşi

80

 

Nevruz münasebetiyle yurdun hemen her yöresinde sözde kutlamalar oldu. Nevruz bahane edilerek asayiş ayaklar altına alındı. Orada burada ateşler yakıldı. Çirkin manzara ve görüntüler dört bir yanı sardı. Taşkınlıklar yapıldı. Malûm Terörist baş tâcı edildi. Sözde bayraklar açıldı. Terör ve Teröristlere sahip çıkıldı. Gaflet  ve dalâletin sapkın sözleri ayyuka çıktı.

Ve her zaman olduğu gibi, zavallı mâsum ve kandırılmış çocuklar, kadın ve kızlar ileri sürüldü. Polisin eli ayağı bağlanmak istendi. Koskoca Türk Devleti’nin mukavemet / direnç gücü yoklandı. Büyük ve genel kalkışmanın provaları yapıldı. Asıl kıpırdanmak isteyişin zamanı tayin edilmek istendi. Avrupa’ya sığınışın, sırasında onları çağırmak isteyişin ve onların hâmiliklerinin Türkiye sınırları içinde gerçekleşip gerçekleşmeyeceği sondaj edildi. Denendi. Ve hattâ ilk adımları atılır gibi oldu.

Böylece dıştan baskılarla sıkıştırılan Türkiye, içerden de, teröristler ve onların aldattıklarıyla bunaltılmak isteniyor. Oysa bu devlet, bu millet; tarih boyunca ne badireler ne tehlikeler atlattı. Bunlar vız gelir tırıs gider. Bu şanlı devlet ve bu aziz milletin Yedi Düvel / Batılı Büyük Devletler, -geçmişte- sırtını yere getiremedi de, bir avuç anarşist ve terörist mi bunda başarılı olacak?

Gülerim onların aklına. Acırım hâllerine. Yazık ediyor kendilerine. Bu şaşkın çıkışlarla           -aslında- içinden çıktıkları ve güya onlar adına, onlar için  -ve fakat onlara rağmen-  savaştıklarını söyledikleri bu vatanın aslî unsurları olan Kürt kardeşlerimizi üzmüş oluyorlar. Asıl onları güç durumda bırakıyor. Öz kardeşleri Türklere karşı onları ister istemez mahçûp ediyorlar.

Fakat ne yapsalar boşuna. Ne kadar uğraşsalar nâfile. Çünkü geçmeyecek bir şey ellerine. Ayıramayacaklar Kürd’ü Türk’den, Türk’ü Kürt’den. Evet ne etseler, boş dönecek elleri geriye. Çünkü asırlar var ki:

Biat etti Türk’ü de Kürd’ü de, Yavuz Sultan Selim Han’a.
Nice kışkırtma fayda etmedi, Kürd’ü Türk’den ayırmaya
Hatta umutlanmasın bakıp da dünkü Dersim’e
Gönül vererek Teröristler bugünkü resime

Sanılmasın ki Türkiye Cumhuriyeti Devleti güçsüz. Zannedilmesin ki polisimiz zayıf. Hele ordumuz değil yetkin.

Fakat arada masum ve mazlum vatandaşlarımızın zarar görme ihtimali var. İşte bu düşünce, belimizi büküyor. Bir bakıma  -şimdilik-  elimizi kolumuzu bağlıyor. Çünkü yurt içinde mücadele zor. Kurunun yanında yaşın da yanma olasılığı var.

İşte bu durum bizi temkinli olmaya sevkediyor. Bizi buna zorluyor. Çünkü başımızda sanki yumurta sepeti taşıyoruz. Hem devlet gemisi yürüyecek hem de hiç mi hiç fire verilmeyecek.

Onun için sabırlı, azimli ve kararlı olmak gerekiyor. Yılmamak, sinmemek, korkmamak lâzım. Er geç bu engeller çekilmek zorunda kalacak aradan. Çıkacak ister istemez mâni olmaktan.

Çünkü Vatan, Millet ve Devlet’in bekaası söz konusu olunca; bir an gelir ki, önüne kim çıkar ve çıkarılırsa; devlet onu ezip geçer. Çünkü bu durumda karşısına çıkan kimsenin artık yaşına, başına ve cinsine bakılmaz. Bunlar mes’ele olmaktan çıkar. Devlet, devletin bekaası ve geleceği için hepsinin icabına bakar.

İşte yükselen Nevruz ateşi, bütün bunları düşündürdü bize
Elbet yeri ve zamanı gelince, Bölücüler getirilir dize

2465 – 2466

 

 

Önceki İçerikİslam’da Kardeşlik Hukuku ve Ahlak -1
Sonraki İçerikBatı’nın Türk’le Dansı!
Avatar photo
1944 yılında İstanbul'da doğdu. 1955'de Ordu ili, Mesudiye kazasının Çardaklı köyü ilkokulunu bitirdi. 1965'de Bakırköy Lisesi, 1972'de İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Tarih Bölümünden mezun oldu. 1974-75 Burdur'da Topçu Asteğmeni olarak vatani vazifesini yaptı. 22 Eylül 1975'de Diyarbakır'ın Ergani ilçesindeki Dicle Öğretmen Lisesi Tarih öğretmenliğine tayin olundu. 15 Mart 1977, Atatürk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Tarih Bölümünde Osmanlıca Okutmanlığına başladı. 23 Ekim 1989 tarihinden beri, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Tarih Bölümünde Yakınçağ Anabilim Dalı'nda Öğretim Görevlisi olarak bulundu. 1999'da emekli oldu. Üniversite talebeliğinden itibaren; "Bugün", "Babıalide Sabah", "Tercüman", "Zaman", "Türkiye", "Ortadoğu", "Yeni Asya", "İkinisan", "Ordu Mesudiye" ve "Ayrıntılı Haber" gazetelerinde ve "Türkçesi", "Yeni İstiklal", "İslami Edebiyat", "Zafer", "Sızıntı", "Erciyes", "Milli Kültür", "İlkadım" ve "Sur" adlı dergilerde yazıları çıktı. Halen de yazmaya devam etmektedir. Ahmed Cevdet Paşa'nın Kısas-ı Enbiya ve Tevarih-i Hulefası'nı sadeleştirmiş ve 1981'de basılmıştır. Metin Muhsin müstear ismiyle, gençler için yazdığı "Irmakların Dili" adlı eseri 1984'te yayınlanmıştır. Ayrıca Yüzüncü Yıl Üniversitesi'nce hazırlattırılan "Van Kütüğü" için, "Van Kronolojisini" hazırlamıştır. 1993'te; Doğu ile ilgili olarak yazıp neşrettiği makaleleri "Doğu Gerçeği" adlı kitabda bir araya getirilerek yayınlandı. Bu arada, bazı eserleri baskıya hazırlamıştır. Bir kısmı yayınlanmış "hikaye" dalında kaleme aldığı edebi yazıları da vardır. 2009 yılında GESİAD tarafından "Gebze'de Yılın İletişimcisi " ödülü kendisine verilmiştir.