Hatırlatırken kendisini Mevlana,
Kim muhatap olmuyor ki, her an O’na.
Aslında hitap ediyor hep Mevlana,
Asırlar ötesinden tüm insanlığa
Öyle memba ki gürül gürül daim aktıran
Yüzyıllar ötesinden, kendisine baktıran.
Ne yazık ki olmuyor bazılar hiç aldıran!
Oysa Mevlana tükenmez ne bol bir şadırvan.
Sesleniyor ta ötelerden sevgiyle,
Aldırmıyoruz bu ulvi sese niye?
O müşfik, sevecen zatı bir güzel dinle!
Değil yalnız bize, insanlığa hediye.
Sesleniyor dünlerden aşkla bugünlere,
Tüm gücünüzle hiç durmadan sevin diye.
N’olur diyor koşun güvenle otağıma,
Olun etrafımda halka, sevgi bağıma.
Balıklar gibi düşün, tefekkür tuzağıma,
Balıklar gibi takılın, muhabbet ağıma.
Alalım birlikte yol Tanrı diyarına,
Hazırlık yapalım, o en büyük Yarın’a!
Yoksa diyor: “Ey insanlar!” o Koca Mevlana:
“Pişman olacak insan, pişman olduğuna da!”
Gerçekleşir sözü, işte o zaman Peygamberin:
“Yarın diyen helak oldu!” yok mu bundan haberin?
Yarın diye diye, yarını olmayan Yarın’da;
Ne işin vardı a kul böyle yar’ın kenarında?
Oldu Mevlana tercüman, Sevgililer Sevgilisine.
Başına getirdi aklı, insanın delisine bile!
Ah Koca Mevlana, hem yandın hem yandırdın.
O sevgi denizine durmayıp daldırdın.
1399
O deryadan içirip doyası kandırdın.
Bizlere nice uzun mesafe aldırdın.
Bizi de al, artık nurlu katına.
Bindir sevgiden, süvari atına.
Gelin dostlar, dalalım hep birlikte,
Tevhit denen o birlik denizine.
Sakın demeyelim asla birbirimize
Birlik dirlik, acaba bizim neyimize?
Katılırken katarına dünya bile, diyerek Mevlana
Yakışır mı torunlarına, hiç katılmamak bu kervana?
Öyleyse, ne güne duruyoruz; sevelim sevilelim
Sendeyiz seninleyiz; bekle bizi Mevlana diyelim
Mevlana’mızın nesli, nesilmiş gerçek.
Az olur hakkında ne kadar söylesek
Peygamber değil ama Mevlana; var kitabı
Boşa demedi Mevlana Cami, bu hitabı.
Eğiliyoruz önünde, saygıyla, ey Mevlana!
Açarak ellerimizi, senin için Mevla’ya.
X
Bilmedik kıymetini, yeterince dünyada!
Acep var m’ola senin gibisi hatta ayda?
Dikip yetiştirdiğin fidanlar, sardı dünyayı.
Haberler geliyor, hiç geçmiyor ki, günü ayı.
Sen rahat ol her zaman mezarında ebedi
Yerinin boş kaldığını kimse diyemedi.
X
Denizi anlatacaktım güya,
Meğer bu olmayacak bir rüya!
Testiyi daldırdım iyice denize,
Ancak o kadarcık sunabildim size
Meğer, ne de zormuş ey yarenler hemen;
Denizi sığdırmak testiye tamamen.
