En güzel huylarda cömerttin boldun,
Sevgiyle çağladın dünyama doldun,
Ruhumdan cennete pencerem oldun.
Ekmeğim tuzumsun dizlerimde em,
Onurum mesrurum canım bir tanem,
Huzurum gururum sevgilim annem.
Kimi gün hicranla ağlarsam gülmez,
Tebessüm etmezsem yüzünü silmez,
Bu ömrüm O’nunla hiç kaygı bilmez.
Gönlümde ecesin müjganda şebnem,
Itırım manolyam misk kokum nanem,
Bademim kaymağım bir lokum annem.
Her halin muhterem zarafet vakar,
Dilinden muhabbet bal şeker akar,
Sırlardan ufkuma lambalar yakar.
Seninle her zaman gizemli hanem,
Dudağında dualar gözlerinde nem,
Nurlardan yorganla örtersin annem.
Büyüdüm gözünde çocuğum yine,
Dersin ki; “gel sarıl özlüyor sine,
Hasretim seninle bir nebze dine”.
Bu nasıl sevgidir söyle ne menem?
Sana da böyle mi yapardı ninem?
Canıma can katan biricik annem.
Saçlarda yıldız var nereden düştü?
Gördün de bağrına gamlar üşüştü,
Uyandır sarmala de ki;”bu düştü”.
Özledim kokunu canım nar tanem,
Şefkatle bas haydi bekliyor sinem,
Hala ben bebeğim seviver annem.
Özledim gül yüzlüm ıslaktır gözler,
Duygular hüzünlü kar etmez sözler,
Ciğerim yanıyor sönmemiş közler.
Geçmiyor aylarım bitmiyor senem,
Kapadım gözümü nerdesin minem,
Sürpriz yap son kere öpüver annem.
