– “Sivrisineğin gözünü halk eden (yaratan), Güneşi dahi o halk etmiştir.”
x
– “Pirenin midesini tanzim eden (düzenleyen), Manzume-i Şemsiye’yi (Güneş sistemini) de o tanzim etmiştir.”
(Çünkü, kâinatta / evrende; kilit – anahtar uyumu vardır. Yani biri kendi başına bir kilit yapsa, diğer biri de ondan habersiz bir anahtar yapsa. Yapılanlar bir araya getirildikte, aralarında uyum olmadığı için, bir şeye yaramadıkları gibi, kâinatta her şey birbiriyle uyumludur. Zira bir elden çıkmış çiftlerin Yaratanı / Yapanı birdir.)
x
– “Kâinatın telifinde (yazılmasında, kaleme alınmasında, yani yaratılmasında) öyle bir i’câz (mu’cizeli oluş) var ki, bütün esbab-ı tabiiye (tabiattaki sebepler), farz-ı muhal olarak (yani olmayacak bir şey; olacakmış gibi düşünülse, varsayılsa), muktedir (gücü yeten, iktidar sahibi) birer fâil-i muhtar (dilediğini yapmakta serbest) olsalar, yine kemal-i acz (tam bir âcizlik) ile o i’câza karşı secde ederek ‘Seni her türlü noksandan tenzih eder (uzak tutar)ız. Senin bize verdiğinden başka bizim hiçbir kudretimiz yoktur. Muhakkak ki Sen çok yüce olan Azîz ve her şeyi hikmetle (bir gaye ve amaç için) yapan Hakîm (hikmet sahibi)sin.’ diyeceklerdir. ”
x
– “Bir şeyin vücudu, bütün eczası (cüz’ ve parçaları)nın vücuduna vabeste (bağlı)dır. Ademi (yokluğu) ise, bir cüz’ü (bir parçası)nın ademiyle olduğundan, zayıf adam, iktidarını göstermek için tahrip taraftarı oluyor, müspet yerine menfîce hareket ediyor.”
x
– “Desâtir-i hikmet (hikmet düsturları, prensipleri), nevâmis-i hükümetle (hükümetin kanunları ve yasaları ile); kavânîn-i hak (hak ve hakikat kanunları), revâbıt-ı kuvvet (kuvvet bağlarıy)la imtizac etmez (kaynaşmaz)sa, cumhûr-u avâm (halk tabakasın)da müsmir (semereli ve yararlı) olamaz.”
x
– “Zulüm, başına adalet külâhını geçirmiş; hıyanet, hamiyet libasını (din, vatan, millet, aile gibi değerleri koruma duygu ve gayretini) giymiş; cihada bağy (azgınlık, isyan) ismi takılmış; esarete hürriyet namı verilmiş. Ezdâd (zıtlar), suretlerini mübadele (değiş – tokuş) etmişler.”
x
– “Menfaat üzerine dönen siyaset canavardır.”
x
– “Aç canavara karşı tahabbüb (sevgi gösterme, muhabbet etme); merhametini değil, iştihasını açar; hem de diş ve tırnağının kirasını da ister.”
x
– “Zaman gösterdi ki, Cennet ucuz değil; Cehennem dahi lüzumsuz değil.”
x
– “Dünyaca havas (önde gelen, üst tabaka, seçkin) tanınan insanlardaki meziyet, sebeb-i tevazu (alçak gönüllülük sebebi) ve mahviyet (tevazu olması gerekir) iken, tahakküm ve tekebbüre (kibirlenme ve büyüklenmeye) sebep olmuştur. Fukaranın (fakirlerin) aczi, avâmın (halkın ilim ve irfanca alt tabakasının) fakrı; sebeb-i merhamet (merhamet sebebi) ve ihsan(ı gerektirir) iken, esaret ve mahkûmiyetlerine müncer (sebep) olmuştur.”
x
– “Bir şeyde mehasin (güzellik ve iyilikler) ve şeref hâsıl oldukça, havassa (önde gelenlere) peşkeş eder (başkasının malını başka birine verir)ler. Seyyiat (kötülükler) olsa, avâma (halka) taksim eder (paylaştırır)lar.”
x
(Alıntılar: HAKİKAT ÇEKİRDEKLERİ – I’den.)
