“Çocuklarınıza çok değerli birer hazineymiş gibi
bakın, onları ve kendinizi onurlandırın.” Bernie Siegel
Montessori Eğitimi’nin Temel
Özellikleri;
Büyüklerle küçüklerin bir arada bulunması çocuklarda toplumsal bilinci ve
kendine güveni geliştirir.
Çocuklar öğretmenlerinin uyarıları yerine, kendi hatalarını kendileri
düzeltirler.
Bireysel öğrenme, çevre içerisinde gerçekleşir. Her bir çocuk farklı bir
adımda büyür, bu onun gelişimini destekler.
Somut öğrenme üzerinde durulur. Çocuklar kavramları gerçek hayatta
yaşayarak öğrenir.
Montessori sınıflarında bütün materyaller çocukların erişebileceği yerlerde
bulunur. Masa, sandalyeler çocukların kullanabileceği kadar küçük, duvardaki
resimler çocukların göz seviyesinde olacak şekildedir. Bu düzenleme, çocuğun istediği
materyali seçmesine imkân sağlanır.
Çocuklar eğlenerek, araştırma isteğiyle çalışırlar. Doğal liderlerdir, yeni
görev almaktan mutludurlar. Onların ilgileri işin sonunda çıkan üründen ziyade
işin kendisidir.
Montessori eğitimi, çocuklara doğal bir sorumluluk hissi verir.
Çevre, çocuklar için hazırlanmıştır. Odadaki her şeyin raflarda özel bir
yeri vardır.
Çocuklar öğretmen tarafından değil, kendi gelişim ihtiyaçları tarafından
motive edilirler.
Çocuk deneyimlerini mutlaka kendisi yaparak kazanır.
Çocuk materyallerin özellikleri sonucu duyularını hassaslaştırır ve
öğrenir.
Çocuğun çalışmasında ona seçme özgürlüğü sağlamak önemlidir.
Gerçek hayatla ilişkiler kurulur. Çevre çocuğun yaşadığı kültürel çevreye
uygun hazırlanır.
Materyalin çekiciliğine özen gösterilir (temizlik, bütünlük, renk uyumu).
Bu gelişime
yetişkinler etki edemezler. Çünkü onlar inşa planını bilmemektedirler. Ancak, bir
yetişkinin zamansız müdahalesi ya bu inşa planını tahrip edebilir ya da yanlış
bir yöne yönlendirebilir.
Montessori
Eğitiminin temel taşlarından birisi hazırlanmış çevredir. Çocuklar hazırlanmış
çevredeki Montessori materyallerinden, bireysel ilgi ve eğilimine göre bağımsız
olarak seçim yaparlar.
Montessori
okullarında çocuklar, istedikleri materyalle, istedikleri zaman, istedikleri
yerde çalışırlar. Çocuklara istedikleri kadar tekrar etme imkânı sunulur. Erken
öğrenen yeni bir çalışmaya geçebilecektir, çünkü öğrenmede herkesin farklı bir
ritmi vardır.
Materyallerdeki
hata kontrolü çocuğun kendi hatasını bulmasıyla gerçekleşir. Başka birinden
uyarıya, onaya ve düzeltmeye gerek kalmaz. Kendi kendisini düzeltmesine olanak
sağlar. Böylece yetişkinden bağımsızlaşmak doğal olarak gerçekleşir.
Çocuğun güçlü bir
karakterde yetişmesini sağlamak için “bir bakıma fiziksel ve ruhsal bir
hijyene” ihtiyaç vardır. Bu durumda yetişkinlerin görevi çocuğun içindeki
yeteneği ve gizil gücü uyandırmak ve onları gelişim sürecinde desteklemektir.
Montessori
yönteminin özü, çocuğa önceden hazırlanmış bir çevrede kendi kendini
geliştirebileceği şekilde hareket ve faaliyet özgürlüğü tanımayı amaçlayan,
kendi kendine oluşan ve gelişen bir yöntem ve sistem anlayışıdır.
Çocuk, öğrenme arzusunu ve kendi yeteneklerini
geliştirme potansiyelini desteklemek için hazırlanmış, çocukların isteyerek
yararlandıkları, zekâlarını kullanarak hareket ettikleri çevreden
faydalanmaktadır.
Montessori eğitim yöntemi, günümüzde birçok
ülkede uygulanmakta ve çocukların gelişimleri üzerinde pozitif ilerlemeler
kaydedilmektedir.
Sevgiyle kalın…
