Yüzün, yamalı gülüşler bohçası
Çıkının gurbet, hasret tütüyor
Bahar vurgunuyla yazı soluyorsun
Dök saçlarından hüzün çiçeklerini
Ben toplarım annem…
Nasırlı ellerin kına kokulu
Gözlerin acıdan kilim dokulu
Ak saçlarında kara yazma takılı
Dök gözlerinden yaşları
Ben silerim annem…
Hem babam sın, hem anam
Dağ dedim sırtımı yasladım
Bağ dedim gönlümü besledim
Dök içini guzularına
Ben dinlerim annem
Ne yaşadıysan kader koydun adını
Mutluluk nedir bilmiyorsun tadını
Çilekeş ömrünün onurlu kadını
Sen yürü zor zalim yılları
Ben tutarım ellerinden annem
Biliyorum gözlerin kara gözümde
Yıkılmamak senden aldığım özümde
Yetimlik yanık bir dil kaldı sözümde
Sen üzülme yeter ki
Ben boynumu bükerim annem
Canım çok yanıyor annem hem de çok
Duysan sen can olasın gelir biliyorum
Yükünü çoğaltmak istemiyorum
Senin de yükün var sa talibim yüküne
Sen duyma diye susuyorum
Canına can olayım
Kanına kan
Sırtımı dayadığım kocaman dağ
Senin canın sağ olsun sağ
Ölüm öte olsun senden oyyyy
Ben yasını kendim tutarım annem
Belimin direği diyorsun ya bana
Direk hiç yıkılmaz mı sanırsın
Her ciğerine ayrı ayrı yanarsın
Ben giderimde belki sen kalırsın
Hakkını helal et olur mu annem
Silemem ki kara yazını
Çoğa sağ sen benim azımı
Kışa çevirdiler çiçek açmış yazımı
Bir tek sen çekersin nazımı
Başımı dizine koy hadi salla guzunu
Dilinin dönmediği yerde dua’n tütüyor
Ömür dediğin kederle, gurbetle bitiyor
Can can içinde can yitiyor
Sen başımızdasın ya bu bize yetiyor
Ömrün uzun olsun benim garip annem
Zeytin Kelimeler
