Ey büyük Allahım diyor;
Bu korkunç nefreti gördükçe
Daha da titriyorum askerimin üstüne.
Polisimin üstüne, bayrağımın ve devletimin üstüne.
Teselliyi;
Büyük şair Mithat Cemal Kuntay’ın
Şu ölümsüz beytinde buluyor.
Bütün kalbimle söylediklerine yürekten inanıyor
Ve cânı gönülden katılıyorum:
X
“Ölmez bu vatan, farz-ı muhal ölse de hattâ;
Çekmez kürenin sırtı, bu tabut-u cesîmi!”
X
İstiklâl Marşı şairi koca Âkif’in:
“Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak.”
Dediği gibi,
Bu şairimiz de demek istiyor ki:
Korkma ölmez bu vatan.
Ölmesi imkânsızdır.
Ama şayet ölecek olursa,
Bu sefer de, cenazesini, onun ağır tabutunu;
Yeryüzü kaldıracak güçte değildir.
Ancak ikisi birlikte yok olur.
İkisi birlikte yerin dibine geçer.
Yani Allah istemedikçe,
Bu milleti kimse ortadan kaldıramayacaktır.
Bu böyle bilinsin ve bu hakikat,
Herkesin kulağına küpe olsun
Demek istiyor millî şairimiz sevgili okur!
X
Kaldı ki:
“Rahmet-i İlâhiyeden ümid kesilmez.
“Çünki: Cenab-ı Hak,
“Bin seneden beri
“Kur’an’ın hizmetinde istihdam ettiği
“Ve ona BAYRAKTAR tâyin ettiği
“Bu vatandaşların
“Muhteşem ordusunu
“Ve muazzam cemâatini
“Muvakkat (geçici) ârızalarla
“İnşâllah perişan etmez.
“(Yani etmeyecek.)
“Yine o nûru ışıklandırır.
“Ve vazifesini idame ettirir.
“(Yani yine görevine devam edecek.
“(Daha doğrusu görevi devam ettirilecek.)”
