Olumsuz Avrupa Medeniyeti (1)

105

İkinci Meşrutiyet (1908 – 1918) zamanında, Osmanlı’daki Hürriyet / Özgürlük havasından çok ümitlenilmiş. Bu meşru / yasal Hürriyet’ten, İslâm Âlemi’nin müspet / olumlu yönde etkileneceğine kimileri kalpten inanmıştı. Bu bakımdan bütün Müslümanların bu devrede yaşananlardan alacağı çok mühim dersler, öğütler ve nasihatler vardır.

Fakat 1950’lerden sonra bu eski durumla ilgili olarak, şöyle bir soru sormaktan kendini alamayanlar çıktı.

1910’lu yıllarda, doğudaki göçebe aşiretler arasında seyahatler ediliyor. Onlar medeniyet ve ilerlemeye teşvik edilip yönlendiriliyor ve heveslendiriliyordu.

Fakat 1950’li yıllarda, şimdiki medeniyetten “Mimsiz Medeniyet” diye bahsedilerek; toplum hayatında bir dönüm noktası başladı!

Çünkü o zaman ve hatta şimdi yaşanan Menfi Batı Medeniyeti; Allah tarafından gönderilen kitapların esaslarına aykırı olarak hareket ediyor! Bu yüzden kötülükleri ve zararları, iyilik ve güzelliklerine üstün geldi ve geliyor! Hataları ve zararları, faydalarına baskın çıktı ve çıkıyor!

Nitekim Batılı Devletleri’n bilhassa Ortadoğu’yu kan gölüne çevirmeleri ve âdeta koçbaşı olarak gördükleri İsrail’in yaptığı terörü görmezden gelmeleri! Batılı Resmiyetlerin yapılan insanlık dışı vahşete göz yummaları hepimizin malumu.

Medeniyetteki insanca yaşamada güdülmesi gereken doğru bir gaye olan çoğunluğun rahatı kaçtı! Dünya hayatının saadeti yok oldu! İktisat, kanaat ve yetinme kalmadı! Bunların yerini israf ve ahlâksızlık aldı! Çalışma ve hizmet; yerini tembelliğe bıraktı! Rahata düşkünlük arttı! Zavallı insanı hem çok fakir, hem de çok tembel etti!

Kısaca demek lâzımsa, şimdiki Batı Medeniyeti semavî / göksel dinleri tam olarak dinlemedi! İnsanı fakirleştirdi! İhtiyaç ve gereksinimlerini çoğalttı! İktisat ve kanaat esaslarını bozdu! İsraf, hırs ve tamahı ziyadeleştirdi! Zulüm ve harama yol açtı!

Evet, şimdiki Menfi / Olumsuz Batı Medeniyeti; insanı ahlâksız yapacak aracılara heveslendirmiş; zavallı muhtaç insanı tam bir tembelliğe atmıştır! Gösterdiği kanunsuz, meşru / yasal olmayan kolaycı yollarla çalışma ve gayretin şevkini kırıyor. Pis heveslere, ahlâksızlığa yönlendiriyor! Ömrünü faydasız geçirmesine sebep oluyor!

Olumsuz Batı Medeniyeti; hem o muhtaç ve tembelleşmiş insanı, hasta etmiş! Kötü ve aşırı tüketimle yüz çeşit hastalığın bulaşmasına, insandan insana geçmesine ve yayılmasına sebep olmuş! Ahlâksızlığa olan meyil; Olumsuz Batı Medeniyeti içine iyice yayılmıştır!

Ölümü her zaman hatıra getiren sayısız hastalıklar; Olumsuz Batı Medeniyetinin içinde dal budak salmış! Dinsizlik, inançsızlık akımı Olumsuz Batı Medeniyetinin içine fazlasıyla sızmıştır!

Tabii bütün bunlar insanın gözünü de açmıştır. Fakat ne yazık ki, Olumsuz Batı Medeniyeti ölümü; dirilmemek üzere bir yok oluş suretinde göstermiş ve gösteriyor!

Ölümü bu şekilde algılayış ise, her an insanı tehdit ediyor. İnsana daha dünyadayken cehennem azabı / ezinci veriyor.

Aziz okur! İşte insanın karşılaştığı bu dehşetli musibetlere karşı yine Kur’an-ı Hakîm;

İnsanlığın yardımına -her zaman olduğu gibi- yetişiyor.

Zaten İslâm; doğuşundan beri insanları doğrulta gelmiştir.

Şimdi ise bir buçuk milyarı bulan İslâm Dünyası’nın tam uyanıklığına vesile olmuş ve olmakta.

Ve o İslâm ki, içinde semavî / gökten inen kutsal temel kanunlar olup,

1400 senedir insanlığa yol göstermekte.

Yine bir buçuk milyarı bulan Müslümanı; Olumsuz Batı Medeniyetinin zararlarına karşı korumakta ve kollamakta.

Bunu da, bildiğiniz üzere evrensel Kur’an ve Sünnet prensipleriyle gerçekleştirmektedir.

Eğer yakında bir Kıyamet kopmazsa;

İslâm, insanın dünya hayatındaki mutluluğunu yine sağlayacak.

Dahası, Öteki Dünya Saadet’ini de -zamanı gelince- inşallah yerine getirecektir.

 

 

Önceki İçerikYağmurun Yolculuğu
Sonraki İçerikAK Parti’nin Ekonomi Anlayışı İşte Böyle
Avatar photo
1944 yılında İstanbul'da doğdu. 1955'de Ordu ili, Mesudiye kazasının Çardaklı köyü ilkokulunu bitirdi. 1965'de Bakırköy Lisesi, 1972'de İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Tarih Bölümünden mezun oldu. 1974-75 Burdur'da Topçu Asteğmeni olarak vatani vazifesini yaptı. 22 Eylül 1975'de Diyarbakır'ın Ergani ilçesindeki Dicle Öğretmen Lisesi Tarih öğretmenliğine tayin olundu. 15 Mart 1977, Atatürk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Tarih Bölümünde Osmanlıca Okutmanlığına başladı. 23 Ekim 1989 tarihinden beri, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Tarih Bölümünde Yakınçağ Anabilim Dalı'nda Öğretim Görevlisi olarak bulundu. 1999'da emekli oldu. Üniversite talebeliğinden itibaren; "Bugün", "Babıalide Sabah", "Tercüman", "Zaman", "Türkiye", "Ortadoğu", "Yeni Asya", "İkinisan", "Ordu Mesudiye" ve "Ayrıntılı Haber" gazetelerinde ve "Türkçesi", "Yeni İstiklal", "İslami Edebiyat", "Zafer", "Sızıntı", "Erciyes", "Milli Kültür", "İlkadım" ve "Sur" adlı dergilerde yazıları çıktı. Halen de yazmaya devam etmektedir. Ahmed Cevdet Paşa'nın Kısas-ı Enbiya ve Tevarih-i Hulefası'nı sadeleştirmiş ve 1981'de basılmıştır. Metin Muhsin müstear ismiyle, gençler için yazdığı "Irmakların Dili" adlı eseri 1984'te yayınlanmıştır. Ayrıca Yüzüncü Yıl Üniversitesi'nce hazırlattırılan "Van Kütüğü" için, "Van Kronolojisini" hazırlamıştır. 1993'te; Doğu ile ilgili olarak yazıp neşrettiği makaleleri "Doğu Gerçeği" adlı kitabda bir araya getirilerek yayınlandı. Bu arada, bazı eserleri baskıya hazırlamıştır. Bir kısmı yayınlanmış "hikaye" dalında kaleme aldığı edebi yazıları da vardır. 2009 yılında GESİAD tarafından "Gebze'de Yılın İletişimcisi " ödülü kendisine verilmiştir.